การศึกษาผลกระทบด้านกายภาพของอาคารชุดพักอาศัยในกรุงเทพมหานคร ต่อสภาพแวดล้อมเมือง

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา วิวัฒนาการของอาคารชุดพักอาศัยในกรุงเทพมหานครตั้งแต่ พ.ศ. 2522-2535 ทั้งรูปแบบ ขนาด ที่ตั้งและการกระจายตัว ศึกษาปัญหา และผลกระทบทางกายภาพของอาคารชุดพักอาศัยต่อสภาพแวดล้อมของเมืองในระดับต่างๆ เพื่อที่จะหาข้อสรุปและข้อเสนอแนะทางผังเมืองที่เหมาะสมในการประสานการพัฒนาอาคารชุดพักอาศัยกับการพัฒนาเมืองทั้งหมด ผลการศึกษาพบว่า อาคารชุดในประเทศไทย เริ่มมีตั้งแต่ พ.ศ. 2522 ภายหลังจากที่มีการประกาศใช้พระราชบัญญัติอาคารชุด พ.ศ. 2522 ในช่วงยุคเริ่มต้นของธุรกิจอาคารชุด (พ.ศ. 2522-2529) อาคารชุดจะเกิดขึ้นในเขตชั้นในและชั้นกลางของกรุงเทพฯ โดยมีปริมาณ 11,417 หน่วย ช่วงยุคเจริญเติบโตของธุรกิจอาคารชุด (พ.ศ. 2530-2532) อาคารชุดเริ่มกระจายออกไปอยู่ตามชานเมืองมากขึ้นตามเส้นทางคมนาคมที่พุ่งออกจากเขตชั้นใน โดยมีปริมาณ 5,912 หน่วย ยุคต่อมาเป็นยุคเฟื่องฟูของธุรกิจอาคารชุด พบว่า มีการเกิดขึ้นของอาคารชุดกระจายอยู่ในทุกเขตของกรุงเทพฯ มีปริมาณรวมกันทั้งสิ้น 58,409 หน่วย เมื่อสิ้นสุดปี พ.ศ. 2535 มีอาคารชุดพักอาศัย ในกรุงเทพมหานครรวมทั้งสิ้น 75,738 หน่วย เมื่อดูจากการกระจายตัวสามารถแบ่งกลุ่ม เมื่อดูจากการกระจายตัวสามารถแบ่งกลุ่มอาคารชุดได้ 3 กลุ่ม ใหญ่ๆ คือ 1. กลุ่มอาคารชุดในเขตชั้นในและชั้นกลาง 2. กลุ่มอาคารชุดในเขตรอบนอก 3. กลุ่มอาคารชุดริมแม่น้ำเจ้าพระยา การศึกษาชี้ว่า กลุ่มอาคารชุดในเขตรอบนอกสร้างปัญหาและมีผลกระทบต่อสภาพแวดล้อมทางกายภาพของกรุงเทพมหานครมากที่สุด โดยเฉพาะในเรื่องของการขาดแคลนระบบสาธารณูปโภคและสาธารณูปการ อันเนื่องมาจากทำเลที่ตั้งที่การให้บริการของรัฐยังไม่เพียงพอ การดำเนินการของผู้ประกอบการที่ไม่พิถีพิถันกับโครงการอาคารชุดในกลุ่มนี้นัก ทั้งนี้เนื่องจากการที่ไม่มีข้อบังคับในเรื่องมาตรฐานอาคารชุดเป็นสำคัญ ดังนั้นถ้าพระราชบัญญัติผังเมืองรวมกรุงเทพมหานครจะกำหนดบริเวณและปริมาณที่จะสร้างอาคารชุดได้ รวมถึงพระราชบัญญัติอาคารชุดจะกำหนดมาตรฐานของอาคารชุดแต่ละประเภทได้ ปัญหาและผลกระทบของอาคารชุดต่อสภาพแวดล้อมการภาพของเมืองก็จะลดลงได้