การกำจัดสารเอ็นโดซัลแฟนในดินโดยใช้นาโนโพลิเมอร์ชนิดแอมฟิฟิลิกโพลียูริเธน

Abstract

ในการศึกษานี้ทำการสังเคราะห์นาโนโพลิเมอร์ชนิดแอมฟิฟิลิกโพลียูริเธน เพื่อใช้กำจัดสารเอ็นโดซัลแฟน (ชนิดแอลฟา เบตา และซัลเฟต) จากดิน นาโนโพลีเมอร์ที่ได้ มีสมบัติชอบน้ำที่บริเวณผิวด้านนอกและไม่ชอบน้ำที่ผิวด้านในโดยมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 50 - 130 นาโนเมตร ทำให้สามารถดูดซับสารประกอบอินทรีย์ชนิดชอบไขมันได้รวมทั้งพวกเอ็นโดซัลแฟน นาโนโพลิเมอร์ ที่ความเข้มข้นต่าง ๆ และเอ็นโดซัลแฟน ที่อยู่ในระบบน้ำ - ดิน ถึงจุดสมดุลที่ 48 ชั่วโมง และเป็นระยะเวลาสัมผัสที่ใช้ตลอดทั้งการศึกษานี้ ความเข้มข้นของนาโนโพลีเมอร์ที่ 10 มิลลิกรัม/ลิตร กำจัดสารได้ดี (90-94%) โดยประสิทธิภาพการกำจัดเรียงตามลำดับดังนี้ เอ็นโดซัลแฟนแอลฟา >เอ็นโดซัลแฟนซัลเฟต > เอ็นโดซัลแฟนเบตา ตามลำดับ ดินที่สไปค์ด้วยเอ็นโดซัลแฟนที่แยกแช่ในนาโนโพลิเมอร์และในน้ำแยกอิออนในคอลัมน์แก้วเป็นเวลา 48 ชั่วโมง แล้วทำการชะด้วยน้ำแยก อิออน แสดงให้เห็นว่าน้ำแยกอิออนชะพวกเอ็นโดซัลแฟนจากดินในปริมาณต่ำมากตรงกันข้ามกับนาโนโพลิเมอร์ เนื้อดินและปริมาณคาร์บอนอินทรีย์สูงดูดซับสารได้แรงและมีผลให้ยากต่อการกำจัดด้วยนาโนโพลีเมอร์ นั่นคือปริมาณคาร์บอนอินทรีย์ในดินต่ำชี้ให้เห็นถึงความสามารถที่เอื้อต่อการกำจัดสูง เช่นเดียวกับค่าลอการิทึมของความเข้มข้นของสารระหว่างชั้นออคตานอลกับน้ำ ของสาร (Log K[subscript OW]) ซึ่งให้ผลคล้าย ๆ กัน นอกจากนี้ขนาดของอนุภาคดินก็มีอิทธิพลในการกำจัดสารจากดิน