การสำรวจความรู้และเจตคติของชายไทยที่มีต่อภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศ : ศึกษาเฉพาะกรณีในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความรู้และเจตคติของชายไทยเกี่ยวกับภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศ, ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับเจตคติเกี่ยวกับภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศและความชุกภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศของคนกรุงเทพมหานครและปริมลฑล จำนวน 540 คน โดยสุ่มตัวอย่างเป็นแบบโควต้า (Quota Sampling) ปัจจัยที่ศึกษา ได้แก่ อายุ ฐานะทางเศรษฐกิจ สถานภาพสมรส และความรู้เกี่ยวกับภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศ ส่วนตัวแปรตาม คือเจตคติเกี่ยวกับภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศ แบบสอบถามที่ใช้ในการศึกษาแบ่งออกเป็น 4 ส่วน โดยส่วนที่หนึ่งเป็นข้อมูลส่วนบุคคล ส่วนที่สองเป็นข้อมูลเกี่ยวกับความรู้หรือประสบการณ์ที่เกี่ยวกับภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศ ส่วนที่สามเป็นเจตคติของชายไทยที่มีต่อภาวะสมรรถภาพทางเพศ ส่วนที่สี่เป็นความรู้เกี่ยวกับภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศ ข้อมูลที่ได้นำมาวิเคราะห์ด้วยสถิติเชิงอนุมาน โดยใช้ไคสแควร์ ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่มีความรู้เกี่ยวกับภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศในระดับมาก, มีเจตคติทางบวกสูงกว่าทางลบและมีปัญหาหย่อนสมรรถภาพทางเพศ ร้อยละ 46.3 ส่วนปัจจัยที่มีผลต่อภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 คืออายุ โดยที่พบว่ากลุ่มตัวอย่างที่มีอายุ 40-49 ปี มีเจตคติทางบวกต่อภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศสูงกว่าเจตคติทางลบ ส่วนกลุ่มตัวอย่างที่มีอายุ 60-70 ปี มีเจตคติทางลบต่อภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศสูงกว่าเจตคติทางบวก ส่วนความรู้เกี่ยวกับภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศ มีผลต่อภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .01 โดยที่พบว่ากลุ่มตัวอย่างที่มีความรู้เกี่ยวกับภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศในระดับน้อย มีเจตคติทางลบสูงกว่าเจตคติทางบวก ส่วนกลุ่มตัวอย่างที่มีความรู้เกี่ยวกับภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศในระดับมาก มีเจตคติทางบวกต่อภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศสูงกว่าเจตคติทางลบ