ทุนขุนนางไทย (พ.ศ.2500-2516)

Abstract

ศึกษาบทบาทและพฤติกรรมการแสวงหาผลประโยชน์ของทุนขุนนางไทยในช่วง พ.ศ.2500-2516 โดยการใช้วิธีวิจัยเอกสารและดำเนินการวิเคราะห์ทางประวัติศาสตร์ ผลการศึกษาพบว่า ทุนขุนนางไทยในช่วงที่ศึกษานี้ มีผู้นำทางการเมือง ผู้นำทางการทหาร และ ข้าราชการระดับสูงใช้อิทธิพลจากตำแหน่งหน้าที่การงานของตน รวมทั้งยังใช้กลไกของรัฐเพื่อแสวงหาผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจอย่างกว้างขวาง การศึกษายังพบว่า แบบแผนการแสวงหาผลประโยชน์ของทุนขุนนางมิได้เปลี่ยนแปลงแต่อย่างใดยังคงพึ่งพิงกลไกรัฐหาผลประโยชน์เป็นด้านหลัก ทุนขุนนางช่วงหลัง พ.ศ.2500 มีความเข้มแข็งมากและสามารถที่จะหาผลประโยชน์ได้อย่างเป็นระบบ นอกจากนี้แล้วทุนขุนนางในช่วงนี้ยังได้ให้การสนับสนุนระบบทุนนิยมในประเทศ โดยการดำเนินนโยบายเศรษฐกิจแบบเปิด สร้างสรรค์บรรยายการลงทุนด้วยการให้สิทธิพิเศษหลายด้าน รวมทั้งยังควบคุมแรงงานอย่างเข้มงวดพร้อมกับกดค่าจ้างแรงงานให้ต่ำเพียงระดับยังชีพเท่านั้น ในกลุ่มประเทศเอเชียอาคเนย์ซึ่งได้แก่ ประเทศไทย อินโดนีเซีย มาเลเซีย และฟิลิปปินส์ต่างมีลักษณะเป็นทุนขุนนางด้วยกันทั้งสิ้น โดยผู้นำประเทศเหล่านี้มีการแสวงหาผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจอย่างกว้างขวาง สำหรับวิธีการหาผลประโยชน์ของทุนขุนนางไทยนั้นมีด้วยกัน 4 รูปแบบคือ:- 1) การใช้ตำแหน่งหน้าที่ฉ้อราษฎร์บังหลวง 2) ใช้กลไกรัฐเป็นเครื่องมือหาผลประโยชน์ 3) ดำเนินธุรกิจที่ปราศจากเงินทุน 4) แสวงหาผลประโยชน์โดยตำแหน่งหน้าที่ทางราชการ การเกิดขึ้นของระบบทุนขุนนางนั้น จะมีผลทำให้ทรัพยากรของประเทศบางส่วนถูกใช้ไปอย่างไร้ประสิทธิภาพ เกิดการสูญเสียต่อสังคมส่วนรวมในระดับที่สูง ดังนั้นรัฐบาลควรสนับสนุนให้มีการศึกษาวิจัยด้านนี้เพิ่มมากขึ้น อย่างน้อยผลการศึกษานี้ จะเป็นกลไกอันหนึ่งที่ชี้ให้เห็นถึงผลกระทบจากระบบทุนขุนนางที่มีต่อการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศ