พฤติกรรมของพ่อแม่ลูกในบทละครกลุ่มโฌะบะท์ซุโมะโนะของชิกะมะท์ซุ มนสะเอะมน

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีจุดประสงค์เพื่อวิเคราะห์พฤติกรรมของพ่อแม่ที่ปฏิบัติต่อลูกผู้ทำผิดกฎหมาย พฤติกรรมของลูกผู้ทำผิดกฎหมายที่ปฏิบัติต่อพ่อแม่ และความเป็นโศกนาฏกรรมของบทละครที่เกี่ยวเนื่องกับพฤติกรรมของพ่อแม่ลูก ในบทละครโจรุริ กลุ่มโฌะบะท์ซุโมะโนะ จำนวน 4 เรื่อง ของ ชิกะมะท์ซุ มนสะเอะมน นักประพันธ์บทละครโจรุริและคาบุกิที่มีชื่อเสียงสมัยเอโดะ (ค.ศ.1603-1867) ผลการศึกษาวิเคราะห์พบว่า ลูกผู้ทำผิดกฎหมายในบทละครกลุ่มดังกล่าว มีพฤติกรรมที่ไม่ทำตามความประสงค์ของพ่อแม่ และมีจุดจบที่น่าเศร้า ส่วนพ่อแม่มีความประสงค์ดีต่อลูก และมีพฤติกรรมที่พยายามปกป้องและช่วยเหลือลูกที่ทำผิดกฎหมาย แต่พ่อหรือแม่ในบทละครจำนวน 3 เรื่อง ต้องต่อสู้กับความขัดแย้งในใจ ระหว่างความรักลูกกับหน้าที่ที่พึงปฏิบัติต่อสังคมหรือผู้อื่น ทำให้พ่อหรือแม่นั้น ๆรู้สึกทุกข์ทรมานใจในการช่วยเหลือลูก นอกจากความขัดแย้งในใจที่ทำให้พ่อหรือแม่รู้สึกทุกข์ทรมานใจในการช่วยเหลือลูก ซึ่งช่วยเพิ่มความเป็นโศกนาฏกรรมให้แก่บทละครแล้ว การวิจัยยังได้พบกลวิธีการประพันธ์เฉพาะส่วนที่เกี่ยวข้องกับตัวละครพ่อแม่ลูก ที่เพิ่มความเป็นโศกนาฏกรรมให้แก่บทละครมากยิ่งขึ้น ดังนี้ กลวิธีการประพันธ์ที่เหมือนกันทั้ง 4 เรื่อง คือ การที่พ่อหรือแม่ซึ่งต้องการช่วยเหลือลูก ไม่สามารถช่วยเหลือลูกได้ด้วยตัวเอง เนื่องจากสถานการณ์แวดล้อม ทำให้จำเป็นต้องฝากฝังให้คนอื่นช่วยดูแลลูกแทนตน การมีฉากแสดงความรู้สึกของพ่อหรือแม่ต่อลูก มากกว่าฉากแสดงความรู้สึกของลูกต่อพ่อหรือแม่ การไม่ให้พ่อหรือแม่ได้พบหน้ากับลูกโดยตรงในฉากกล่าวแสดงความรู้สึกต่อลูก นอกจากนี้ ยังมีกลวิธีการประพันธ์ที่เหมือนกันใน 3 เรื่อง คือ การกระทำความผิดของลูกเป็นเรื่องที่ไม่ได้เกิดจากความตั้งใจ และการที่พ่ออยู่ในวัยชราและมีลักษณะน่าเวทนาสงสาร