ผลของภาวะการเก็บรักษากระดาษในที่ร่มต่อการดึงหมึกออกจากกระดาษหนังสือพิมพ์

Abstract

งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาผล ระยะเวลาในการเก็บกระดาษและสภาพในการเก็บกระดาษ ต่อประสิทธิภาพการดึงหมึกพิมพ์ออกจากกระดาษด้วยวีลอยฟองอากาศ โดยการทดลองเริ่มจากการเก็บกระดาษหนังสือพิมพ์ในระยะเวลาและสภาพการเก็บที่แตกต่างกัน เมือครบตามเวลาที่กำหนดแล้วนำหนังสือพิมพ์นั้นไปผ่านกระบวนการตีเยื่อ โดยใช้เวลาในการตีเยื่อเท่ากับ 30 นาที อัตราความเร็วของเครื่องตีเยื่อเท่ากับ 170 รอบต่อนาที ค่าความเข้มข้นของเยื่อเท่ากับร้อยละ 5 ความเป็นกรด-เบสเท่ากับ 11 โดยมีการเติมสารเคมีในระว่างการตีเยื่อ ดังนี้คือ โซเดียมไฮดรอกไซด์ (NaOH) ความเข้มข้นเท่ากับร้อยละ 2, โซเดียมซิลิเกต (Na SiO ) ความเข้มข้นเท่ากับร้อยละ 3, ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซดื (H O ) ความเข้มขันเท่ากับร้อยละ 1 และ สารลดแรงตึงผิว (Surfactant) ความเข้มข้นเท่ากับร้อยละ 0.5 ของน้ำหนักเยื่อแห้งตามลำดับ จากนั้นนำเยื่อที่ได้ไปผ่านการดึงหมึกออกด้วยวีลอยฟองอากาศ โดยใช้อัตราการไหลของฟองอากาศเท่ากับ 3 ลิตรต่อนาที ความเข้มข้นของเยื่อเท่ากับร้อยละ 0.8 และใช้เวลาในการลอยฟองอากาศเท่ากับ 10 นาที จากนั้นนำเยื่อที่ได้ไปวัดค่าสภาพระบายได้ (Freeness) ปริมาณผลผลิตที่ได้ (Yield) และนำเยื่อที่เหลือไปทำแผ่นทดสอบ (Handsheet) จากนั้นนำแผ่นทดสอบที่ได้ไปวัดค่าความขาวสว่าง (Brightness) และปริมาณหมึกที่เหลืออยู่ในเยื่อ (ERIC-Effective Residual Ink Concentration) จากผลการทดลองพบว่าเมื่อระยะเวลาในการเก็บกระดาษนานขึ้นแนวโน้มของค่าความขาวสว่างที่ได้จะลดลงและปริมาณหมึกพิมพ์ที่เหลืออยู่เพิ่มมากขึ้น ส่งผลให้ประสิทธิในการดึงหมึกออกดีขึ้น ในส่วนของสภาพการเก็บกระดาษนั้น พบว่า การเก็บกระดาษในสภาพเปียกนั้นมีผลทำให้ค่าความขาวสว่างที่ได้ไปวัดค่าความขาวสว่าง (Brightness) และปริมาณหมึกที่เหลืออยู่ในเยื่อ (ERIC-Effective Residual Ink Concentration) จากผลการทดลองพบว่าเมื่อระยะเวลาในการเก็บกระดาษนานขึ้นแนวโน้มของค่าความขาวสว่างที่ได้จะลดลงและปริมาณหมึกพิมพ์ที่เหลืออยู่เพิ่มมากขึ้น ส่งผลให้ประสิทธิภาพในการดึงหมึกออกดีขึ้น ในส่วนของสภาพการเก็บกระดาษนั้น พบว่า การเก็บกระดาษในสภาพเปียกนั้นมีผลทำให้ค่าความขาวสว่างต่ำกว่าและปริมาณหมึกที่เหลือยู่สูงกว่าการเก็บกระดาษในสภาพแห้งทำให้ประสิทธิภาพในการตึงหมึกออกลดลง