ผลของการปรับสภาพสลัดจ์โดยกระบวนการรวมตะกอนด้วยไฟฟ้า ที่มีต่อการกรองสลัดจ์จากระบบบำบัดน้ำเสีย

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการปรับสภาพสลัดจ์จากระบบบำบัดน้ำเสียแบบแอกทิเวเต็ดสลัดจ์โดยกระบวนการรวมตะกอนด้วยไฟฟ้าที่มีต่อค่าความต้านทานจำเพาะของการกรอง โดยทำการศึกษาชนิดของขั้วไฟฟ้า 3 ชนิด คือ อลูมิเนียม-แกรไฟต์ ทองแดง-แกรไฟต์ และแกรไฟต์-แกรไฟต์ ระยะห่างระหว่างขั้วไฟฟ้า 1-4 เซนติเมตร สัดส่วนระหว่างพื้นที่ทำปฏิกิริยาของขั้วไฟฟ้าและปริมาตรสลัดจ์ในถังปฏิกิริยา 3.5-9.5 เมตร-1ความหนาแน่นกระแสไฟฟ้า 107-427 แอมแปร์ต่อตารางเมตร และความเข้มข้นสลัดจ์ 7,000-13,000 มิลลิกรัมต่อลิตร จากผลการศึกษาพบว่าการใช้ขั้วไฟฟ้าชนิดอลูมิเนียม-แกรไฟต์ ที่ระยะห่างระหว่างขั้วไฟฟ้า 1 เซนติเมตร สัดส่วนระหว่างพื้นที่ทำปฏิกิริยาของขั้วไฟฟ้าและปริมาตรสลัดจ์ในถังปฏิกิริยา 5.5 เมตร-1 ความหนาแน่นกระแสไฟฟ้า 320 แอมแปร์ต่อตารางเมตร และความเข้มข้นสลัดจ์ 7,000 มิลลิกรัมต่อลิตร จะส่งผลทำให้ค่าความต้านทานจำเพาะของการกรองลดลงมากที่สุดเท่ากับ 4.42 x 1013 เมตรต่อกิโลกรัม ประสิทธิภาพการลดลงของค่าความต้านทานจำเพาะของการกรองร้อยละ 84.11 ค่าความชื้นของกากตะกอนร้อยละ 75.34 และค่าใช้จ่าย 29.04 บาทต่อลูกบาศก์เมตร ส่วนการปรับสภาพสลัดจ์โดยใช้สารโพลีอิเลคโทรไลต์ชนิดประจุบวกพบว่าปริมาณสารร้อยละ 0.4 ของปริมาณของแข็งแห้ง และความเข้มข้นสลัดจ์ 7,000 มิลลิกรัมต่อลิตร จะส่งผลทำให้ค่าความต้านทานจำเพาะต่อการกรองลดลงมากที่สุดเท่ากับ 1.77 x 1014 เมตรต่อกิโลกรัม ประสิทธิภาพการลดลงของค่าความต้านทานจำเพาะของการกรองร้อยละ 36.38 ค่าความชื้นของกากตะกอนร้อยละ 79.38 และค่าใช้จ่าย 7.84 บาทต่อลูกบาศก์เมตร ดังนั้นประสิทธิภาพในการปรับสภาพสลัดจ์โดยกระบวนการรวมตะกอนด้วยไฟฟ้าจึงดีกว่าสารโพลีอิเลคโทรไลต์ชนิดประจุบวก แต่มีค่าใช้จ่ายสูง