จากวรรณกรรมสู่ละครเพลงไทยร่วมสมัย : ความรักกับการประกอบสร้างตัวละครเอกหญิง

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีจุดประสงค์เพื่อวิเคราะห์ความรักกับการประกอบสร้างตัวละครเอกหญิงในละครเพลงไทยร่วมสมัยที่ดัดแปลงมาจากวรรณกรรม ซึ่งมีการทบทวน ต่อรอง ตั้งคำถาม หรือยืนยันอุดมการณ์ปิตาธิปไตยในสังคมไทยร่วมสมัย ละครเพลงร่วมสมัยของไทยทุกเรื่องให้ความสำคัญกับตัวละครหญิงในฐานะที่เป็นตัวละครเอก และเน้นการนำเสนอเรื่องความรักของตัวละครเอกฝ่ายหญิงที่เทิดทูนความรักเป็นอุดมคติของชีวิต ได้แก่ ความรักระหว่างเพศ ความรักของครอบครัวในฐานะที่ตัวละครเป็นแม่และลูกสาว และความรักชาติ การศึกษาละครเพลงทำให้เข้าใจความรักกับการประกอบสร้างตัวละครเอกหญิงในละครเพลงไทยร่วมสมัยที่ดัดแปลงมาจากวรรณกรรม เพื่อสืบทอดอุดมการณ์ปิตาธิปไตย ผลการศึกษาสรุปได้ว่าละครเพลงไทยร่วมสมัยยืนยันความสำคัญของความรักทุกประเภท การศึกษาละครเพลงไทยร่วมสมัยทำให้เห็นการประกอบสร้างและยืนยันสถานภาพที่เป็นรองของผู้หญิงในสังคมแบบปิตาธิปไตยที่ให้ความสำคัญกับเพศชาย ตัวละครเอกหญิงซึ่งยึดมั่นในความรักถูกลวงให้เชื่อมั่นในอานุภาพความรักที่ยิ่งใหญ่จนทำให้ตัวละครสามารถทำได้ทุกอย่างเพื่อความรักและเพราะความรัก ความรักจึงมิใช่เป็นเพียงอารมณ์ความรู้สึกของมนุษย์เท่านั้น หากแต่ความรักได้รับการประกอบสร้างจากสังคมเพื่อใช้เป็นเครื่องมือร้อยรัดผู้หญิงไว้กับความเป็นรอง ชักนำให้ตัวละครเอกหญิงมีชีวิตอยู่ในกรอบความถูกต้องเหมาะสมตามขนบของความเป็นผู้หญิง เพื่อสนองต่อบทบาทความเป็นรองของผู้หญิงในสังคมปิตาธิปไตย