ผลของโปรแกรมการตอบสนองความต้องการของครอบครัวผู้ป่วยวิกฤตต่อความวิตกกังวลของสมาชิกครอบครัว

Abstract

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการตอบสนองความต้องการของครอบครัวผู้ป่วยวิกฤตต่อความวิตกกังวลของสมาชิกครอบครัว กลุ่มตัวอย่าง คือ สมาชิกครอบครัวผู้ป่วยวิกฤตที่มีความเกี่ยวข้องกับผู้ป่วยทางสายเลือด ทางสถานภาพสมรส หรือผู้ที่ให้การดูแลและมีสิทธิในการตัดสินใจเกี่ยวกับการรักษาของผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาในหอผู้ป่วยวิกฤต โรงพยาบาลธรรมศาสตร์เฉลิมพระเกียรติ โดยเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจงตามคุณสมบัติที่กำหนดแบ่งเป็นกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง กลุ่มละ 22 คน กำหนดให้กลุ่มตัวอย่างทั้งสองกลุ่มมีความคล้ายคลึงกันในเรื่อง เพศ อายุ และระดับการศึกษา กลุ่มควบคุมได้รับการพยาบาลตามปกติ ในขณะที่กลุ่มทดลองได้รับการพยาบาลตามปกติร่วมกับโปรแกรมการตอบสนองความต้องการของครอบครัวผู้ป่วยวิกฤต ซึ่งประยุกต์มาจากโปรแกรมการให้ความรู้ตามความต้องการของครอบครัวของ Chien et al (2006) และ แนวทางการดูแลความวิตกกังวลในภาวะเจ็บป่วยวิกฤตสำหรับพยาบาลและสมาชิกครอบครัวผู้ป่วยของ Sauls & Warise (2010) เพื่อลดความวิตกกังวลของสมาชิกครอบครัว โดยโปรแกรมการตอบสนองความต้องการของครอบครัวผู้ป่วยวิกฤตใช้เวลา 3 วัน ครอบคลุมความต้องการ 5 ด้าน โปรแกรมการตอบสนองความต้องการของครอบครัวผู้ป่วยวิกฤตได้รับการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 5 คน เครื่องมือที่ใช้รวบรวม คือ แบบประเมินความต้องการของสมาชิกครอบครัวผู้ป่วยวิกฤตและแบบประเมินความวิตกกังวลขณะเผชิญ ตรวจสอบคุณภาพโดยมีค่าความเที่ยงสัมประสิทธิ์แอลฟ่าของครอนบาคเท่ากับ .93 และ .95 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลระดับความวิตกกังวลโดยใช้สถิติเชิงพรรณา และสถิติทดสอบค่าที ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. สมาชิกครอบครัวในกลุ่มทดลองมีระดับความวิตกกังวลภายหลังการทดลองลดลงภายหลังการได้รับโปรแกรมการตอบสนองความต้องการของครอบครัวผู้ป่วยวิกฤตอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. สมาชิกครอบครัวในกลุ่มทดลองที่ได้รับโปรแกรมการตอบสนองความต้องการของสมาชิกครอบครัวผู้ป่วยวิกฤต มีระดับความวิตกกังวลต่ำกว่ากลุ่มควบคุมที่ได้รับการพยาบาลตามปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05