ผลของการฝึกเวลาปฏิกิริยาควบคู่กับการฝึกพลังระเบิดของกล้ามเนื้อที่มีต่อเวลาตอบสนองในนักกีฬาแบดมินตัน

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการฝึกเวลาปฏิกิริยาควบคู่กับการฝึกพลังระเบิดของกล้ามเนื้อที่มีต่อเวลาตอบสนองในนักกีฬาแบดมินตัน โดยแบ่งเป็น 2 ขั้นตอน ขั้นตอนที่ 1 ทำการเปรียบเทียบความหนักที่แตกต่างกันของยางยืดแบบมีลูกรอกที่มีผลต่อพลังกล้ามเนื้อขาในการเคลื่อนที่ด้านข้างของนักกีฬาแบดมินตัน กลุ่มตัวอย่างเป็นนักกีฬาแบดมินตันชายระดับสโมสรอายุตั้งแต่ 14-18 ปี จำนวน 15 คน ทำการทดลองแบบถ่วงดุลลำดับ แบ่งเป็น 3 กลุ่มๆละ 5 คน ทั้ง 3 กลุ่มสลับกันทดสอบทุกระดับความหนักที่ระดับ 30 เปอร์เซ็นต์ 50 เปอร์เซ็นต์ และ 70 เปอร์เซ็นต์ของความพยายามสูงสุด ผลการวิจัยพบว่า ความหนักที่ 70 เปอร์เซ็นต์ของความพยายามสูงสุด ทำให้เกิดพลังสูงสุดมากกว่าความหนักที่ 50 เปอร์เซ็นต์ และ 30 เปอร์เซ็นต์ของความพยายามสูงสุด ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ .05 ขั้นตอนที่ 2 ทำการศึกษาผลของการฝึกเวลาปฏิกิริยาควบคู่กับการฝึกพลังระเบิดของกล้ามเนื้อที่มีต่อเวลาปฏิกิริยา เวลาเคลื่อนไหว และเวลาตอบสนองในนักกีฬาแบดมินตัน กลุ่มตัวอย่างเป็น นักกีฬาแบดมินตันชายระดับสโมสรอายุตั้งแต่ 14-18 ปี จำนวน 40 คน แบ่งออกเป็น 4 กลุ่ม ใช้การกำหนดกลุ่มแบบสุ่ม กลุ่มละ10 คน ทำการฝึก 8 สัปดาห์ สัปดาห์ละ 3 วัน กลุ่มควบคุมฝึกซ้อมตามปกติ กลุ่มที่ 1 ฝึกเวลาปฏิกิริยาและฝึกตามปกติ กลุ่มที่ 2 ฝึกพลังระเบิดของกล้ามเนื้อและฝึกตามปกติ กลุ่มที่ 3 ฝึกเวลาปฏิกิริยาควบคู่กับฝึกพลังระเบิดของกล้ามเนื้อและฝึกตามปกติ ทำการทดสอบก่อนและหลังการทดลอง ผลการวิจัยพบว่าหลังการทดลองสัปดาห์ที่ 8 กลุ่มที่ 2 และกลุ่มที่ 3 มีค่าเวลาตอบสนองลดลง ไม่แตกต่างกัน และดีกว่ากลุ่มที่ 1 และกลุ่มควบคุม ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ .05 สรุปได้ว่าการฝึกเสริมด้วยการฝึกพลังระเบิดของกล้ามเนื้อ และการฝึกเวลาปฏิกิริยาควบคู่กับการฝึกพลังระเบิดของกล้ามเนื้อ เป็นระยะเวลา 8 สัปดาห์สามารถลดเวลาตอบสนองของนักกีฬาแบดมินตันชายระดับสโมสรได้อย่างมีนัยสำคัญ และรูปแบบการฝึกเสริมด้วยการฝึกเวลาปฏิกิริยาควบคู่กับการฝึกพลังระเบิดของกล้ามเนื้อ สามารถลดทั้งเวลาปฏิกิริยาและเวลาเคลื่อนไหวได้