ผลของโปรแกรมการฝึกการแก้ปัญหาต่อความเครียดในการดูแลของผู้ดูแลในครอบครัวผู้สูงอายุโรคหลอดเลือดสมอง

Abstract

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยทดลอง ที่ใช้รูปแบบการวิจัยแบบกึ่งทดลอง มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาผลการใช้โปรแกรมการฝึกการแก้ปัญหาต่อความเครียดในการดูแลของผู้ดูแลในครอบครัวผู้สูงอายุโรคหลอดเลือดสมอง กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ดูแลซึ่งเป็นสมาชิกในครอบครัวที่ให้การดูแลผู้สูงอายุโรคหลอดเลือดสมอง โดยทำหน้าที่เป็นผู้ดูแลหลักและให้การดูแลผู้สูงอายุมาเป็นระยะเวลาไม่น้อยกว่า 3 เดือน ผู้สูงอายุมีอายุ 60 ปี ขึ้นไป ทั้งเพศชายและหญิง ที่เข้ารับการตรวจรักษา ที่ห้องตรวจผู้ป่วยนอกโรคสมอง โรงพยาบาลสรรพสิทธิประสงค์ อุบลราชธานี ได้มาจากการคัดเลือกตามเกณฑ์ที่กำหนด จำนวน 40 คน แบ่งเป็นกลุ่มควบคุม 20 คน และกลุ่มทดลอง 20 คน จับคู่ให้มีลักษณะคล้ายคลึงกันในเรื่องเพศของผู้ดูแลในครอบครัว อายุของผู้ดูแลในครอบครัว และระดับความสามารถในการปฏิบัติกิจวัตรประจำวันของผู้สูงอายุ กลุ่มควบคุมได้รับการพยาบาลตามปกติ กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมการฝึกการแก้ปัญหาสำหรับผู้ดูแลในครอบครัวผู้สูงอายุโรคหลอดเลือดสมอง เครื่องมือที่ใช้ในการทดลอง ได้แก่ โปรแกรมการฝึกการแก้ปัญหาสำหรับผู้ดูแลในครอบครัวผู้สูงอายุโรคหลอดเลือดสมอง เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบวัดความเครียดในการดูแลของผู้ดูแลในครอบครัวผู้สูงอายุ ซึ่งผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาอยู่ระหว่าง .80 – 1.00 และมีความเที่ยงเท่ากับ .90 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ t-test for independence sample และสถิติ paired t-test ผลการวิจัยสรุป ดังนี้ 1. ความความเครียดในการดูแลของผู้ดูแลในครอบครัวผู้สูงอายุโรคหลอดเลือดสมอง ภายหลังได้รับโปรแกรมการฝึกการแก้ปัญหา น้อยกว่าก่อนได้รับโปรแกรมการฝึกการแก้ปัญหา อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. ความเครียดในการดูแลของผู้ดูแลในครอบครัวภายหลังการทดลอง กลุ่มที่ได้รับโปรแกรมการฝึกการแก้ปัญหา น้อยกว่ากลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .05