WTO กับมาตรการคุ้มครองการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศของสหภาพยุโรป : ศึกษากรณีการบังคับใช้กฎเกณฑ์เกี่ยวกับเชื้อเพลิงชีวภาพของประเทศสเปน

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาว่าการที่สหภาพยุโรปมีนโยบายส่งเสริมให้มีการนำเชื้อเพลิงชีวภาพมาใช้แทนเชื้อเพลิงจากฟอสซิลและกำหนดให้นำเกณฑ์เชื้อเพลิงชีวภาพที่ยั่งยืนมาใช้กับการใช้เชื้อเพลิงชีวภาพภายในสหภาพยุโรปด้วย ส่งผลให้ประเทศสเปนซึ่งเป็นสมาชิกของสหภาพยุโรปต้องนำข้อบังคับ RED 2009 ไปดำเนินการทำให้เป็นกฎหมายเพื่อใช้บังคับภายในประเทศ ได้แก่ มาตรการจัดสรรโควตาการผลิตไบโอดีเซลภายในประเทศตามกฎกระทรวงหมายเลข IET/822/2012 ประกอบกับพระราชกฤษฎีกาฉบับที่ 1597/2011 นั้น ก่อให้เกิดการเลือกปฏิบัติทางการค้าไบโอดีเซลและเชื้อเพลิงชีวภาพภายในตลาดของประเทศสเปนอย่างไร และมาตรการดังกล่าวมีความสอดคล้องกับกฎเกณฑ์ภายใต้องค์การการค้าโลกหรือไม่ จากการศึกษาพบว่ามาตรการจัดสรรโควตาการผลิตไบโอดีเซลภายในประเทศสเปนในประเด็นที่มีข้อกำหนดให้สิทธิเฉพาะผู้ผลิตไบโอดีเซลภายในประเทศและภายในประเทศสมาชิกสหภาพยุโรปเท่านั้นที่มีสิทธิได้รับการจัดสรรโควตาการผลิตไบโอดีเซล ไม่สอดคล้องกับหลักการไม่เลือกปฏิบัติของแกตต์ 1994 เนื่องจากเป็นมาตรการที่ทำให้เกิดการเลือกปฏิบัติต่อสินค้านำเข้าที่เป็นสินค้าชนิดเดียวกันที่มีแหล่งกำเนิดจากประเทศนอกสหภาพยุโรปโดยมาตรการดังกล่าวมีผลเป็นการจำกัดแหล่งที่มาของสินค้าไบโอดีเซลจากประเทศผู้ส่งออกไบโอดีเซลไปยังประเทศสเปนทำให้ประเทศที่ได้รับผลกระทบดังกล่าวขาดโอกาสในการเสนอขายสินค้าไบโอดีเซลภายในตลาดของประเทศสเปน ส่วนประเด็นที่ให้นำเกณฑ์เชื้อเพลิงชีวภาพที่ยั่งยืนมาใช้ในการพิจารณาให้การรับรองคุณภาพไบโอดีเซลภายใต้ระบบการจัดสรรโควตาการผลิตไบโอดีเซลนั้น ไม่สอดคล้องกับหลักการไม่เลือกปฏิบัติของแกตต์ 1994 เนื่องจากการกำหนดค่าโดยปริยายในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก (Default Values) ที่กำหนดไว้แตกต่างกันตามวัตถุดิบที่ใช้ในการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ และการนำปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกในระหว่างการคมนาคมขนส่งเชื้อเพลิงชีวภาพมาใช้เป็นปัจจัยหนึ่งในวิธีการคำนวณค่าการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก (Methodology) ตามที่กำหนดไว้ในเกณฑ์เชื้อเพลิงชีวภาพที่ยั่งยืนนั้น ก่อให้เกิดผลกระทบต่อสินค้าที่มีแหล่งที่มาจากประเทศนอกสหภาพยุโรปทำให้เกิดการเลือกปฏิบัติโดยพฤตินัยได้ต่อสินค้านำเข้าที่มีแหล่งกำเนิดจากประเทศนอกสหภาพยุโรปและนอกจากนี้เกณฑ์เชื้อเพลิงชีวภาพที่ยั่งยืนยังถือเป็นกฎระเบียบทางเทคนิคที่ไม่สอดคล้องกับความตกลง TBT เนื่องจากก่อให้เกิดอุปสรรคทางการค้าเกินกว่าความจำเป็นในกรณีที่จะต้องใช้วิธีพิสูจน์ค่าการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกตามความเป็นจริง (Actual Value) ในทุกครั้งที่มีการนำเข้าสินค้า และมาตรการจัดสรรโควตาการผลิตไบโอดีเซลภายในประเทศสเปนไม่สอดคล้องกับข้อยกเว้นตามมาตรา 20 (จี) ของแกตต์ 1994 เพราะไม่เป็นมาตรการที่ทำให้เกิดผลควบคู่ไปกับการจำกัดการผลิตและการจำกัดการบริโภคภายในประเทศและยังเป็นการส่งเสริมการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพภายในประเทศมากขึ้นและไม่สอดคล้องกับบทนำของมาตรา 20 ของแกตต์ 1994 คือ เป็นมาตรการที่เลือกปฏิบัติตามอำเภอใจหรือไม่มีเหตุผลเพราะเป็นมาตรการที่ไม่เปิดโอกาสให้ผู้ผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพจากประเทศนอกสหภาพยุโรปเข้ามาร่วมกระบวนการจัดสรรการผลิตไบโอดีเซล ดังนั้นการกำหนดมาตรการเกี่ยวกับการบังคับใช้กฎเกณฑ์เกี่ยวกับเชื้อเพลิงชีวภาพภายในประเทศจึงควรที่จะวางอยู่บนหลักฐานทางวิทยาศาสตร์หรือทางวิชาการเพื่อให้เกิดความเชื่อมั่นได้ว่าจะไม่เป็นการกำหนดกฎเกณฑ์เพื่อเป็นการปกป้องคุ้มครองอุตสาหกรรมภายในประเทศ และควรที่จะมีการจัดทำมาตรฐานระหว่างประเทศที่เกี่ยวข้องกับเชื้อเพลิงชีวภาพเพราะมีแนวโน้มว่าในอนาคตจะมีการนำเชื้อเพลิงชีวภาพมาใช้เป็นกลไกในการจัดการกับปัญหาการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศมากขึ้น