มาตรการทางกฎหมายในการป้องกันและบรรเทาผลกระทบ ของการต้องโทษจำคุกต่อผู้พ้นโทษ

Abstract

ผลจากการต้องโทษจำคุก ทำให้เกิดมลทินหรือตราบาปติดตัวผู้พ้นโทษตลอดไป เปรียบเสมือนว่า พวกเขายังคงได้รับโทษจากสังคมโดยไม่มีสิ้นสุด จากการศึกษาพบว่าปัญหาที่ผู้พ้นโทษจำคุกส่วนมากมักจะได้รับ คือ การได้รับการปฏิเสธจากสังคม การสูญเสียสิทธิและได้รับการจำกัดสิทธิบางประการโดยเฉพาะอย่างยิ่ง การถูกจำกัดสิทธิในการทำงานไม่ว่าจะจำกัดโดยกฎหมายหรือกฎระเบียบ ข้อบังคับ ซึ่งหน่วยงานเอกชน บริษัท ห้างร้าน ได้กำหนดไว้ ซึ่งถือว่าเป็นอุปสรรคในการกลับคืนสู่สังคมของผู้พ้นโทษจำคุกเป็นอย่างยิ่ง ในปัจจุบัน วิธีการในการป้องกันและบรรเทาผลกระทบของโทษจำคุกภายหลังที่ผู้กระทำผิดได้รับ การปลดปล่อยนั้น มีเพียงการสงเคราะห์ผู้กระทำผิดภายหลังการปลดปล่อย และบ้านกึ่งวิถีซึ่งเป็นหน่วยงานที่ให้ ความช่วยเหลือผู้พ้นโทษในระยะแรกเท่านั้น ผู้เขียนเสนอว่าควรมีมาตรการทางกฎหมายในการป้องกันและบรรเทาผลกระทบต่อผู้พ้นโทษจำคุก เพื่อขจัดไปซึ่งอุปสรรคในการปรับปรุงแก้ไขตนเองของผู้กระทำผิด และให้โอกาสในการกลับคืนสู่สังคม จึงควรกำหนดให้มีกฎหมายล้างมลทินในลักษณะที่เป็นประโยชน์ในแง่ของการ สงเคราะห์ผู้พ้นโทษ โดยปรับปรุงมาจากพระราชบัญญัติสงเคราะห์บุคคลผู้ที่ได้รับการพักการลงโทษ ผู้พ้นโทษ และเด็กผู้พ้นการฝึกอบรม พ.ศ. 2497 ทั้งนี้เพื่อให้ผู้พ้นโทษจำคุกเกิดความเชื่อมั่นในการกลับคืนสู่สังคม และสามารถดำรงชีวิตในฐานะพลเมืองดีโดยไม่กระทำความผิดซ้ำอีก