ความสัมพันธ์ระหว่างความพึงพอใจในงานกับภาวะวิตกกังวล ในกลุ่มวิศวกรโรงงานอุตสาหกรรมอิเลคทรอนิค

Abstract

การศึกษาเชิงวิจัยสำรวจครั้งนี้ เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความพึงพอใจในงานกับภาวะวิตกกังวลในกลุ่มวิศวกรจำนวน 138 คน ในโรงงานอุตสาหกรรมขนาดใหญ่จำนวน 3 โรงงาน ซึ่งผลิตผลิตภัณฑ์ 3 ชนิดคือ ฮาร์ดิสก์ ( Hard disk ) แผงวงจรไฟฟ้า ( Intigrate circuit )และ โทรทัศน์ โดยใช้มาตรวัดความพึงพอใจในงาน job Descriptive Index ของสมิท มี 5 ด้าน คือ งาน รายได้ โอกาสในความก้าวหน้า ผู้บังคับบัญชา ผู้ร่วมงาน และมาตรวัดความวิตกกังวลของสปิลเบอร์เกอร์มี 2 ด้าน คือ สเตทและเทรท วิเคราะห์ข้อมูลหาความสัมพันธ์โดยใช้ Pearson’s coefficient ผลการวิจัยพบว่าสนับสนุนสมมติฐานที่ตั้งไว้คือความพึงพอใจในงานมีความสัมพันธ์กับความวิตกกังวล ความสัมพันธ์อยู่ในระดับปานกลาง ในทางลบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ในแต่ละด้าน ด้านงานจะมีความสัมพันธ์กับความวิตกกังวลมากที่สุด ผลการศึกษาได้ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ในแต่ลด้านดังนี้ งานกับความวิตกกังวลแบบสเตท r = -.054 งานกับความวิตกกังวลแบบเทรท r = -.047 รายได้กับความวิตกกังวลแบบสเตท r = -0.26 รายได้กับความวิตกกังวลแบบเทรท r = -0.27 โอกาสในความก้าวหน้าความวิตกกังวลแบบสเตท r = -0.39 โอกาสในความก้าวหน้ากับความวิตกกังวลแบบเทรท r = -0.37 ผู้บังคับบัญชากับความวิตกกังวลแบบสเตท r = -0.34 ผู้บังคับบัญชากับความวิตกกังวลเทรท r = -0.34 ผู้ร่วมงานกับความวิตกกังวลแบบสเตท r = -0.31 ผู้ร่วมงานกับความวิตกกังวลแบบเทรท r = -0.44