ศึกษาพฤติกรรมการสื่อสารของพยาบาลวิชาชีพต่อการดูแลด้านร่างกายและจิตใจกับผู้ป่วยออร์โธปิดิคส์ในโรงพยาบาลสังกัดกรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข กรุงเทพมหานคร

Abstract

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงบรรยาย เพื่อศึกษาพฤติกรรมการสื่อสารเชิงวัจนะและเชิงอวัจนะของพยาบาลวิชาชีพ และเพื่อเปรียบเทียบพฤติกรรมการสื่อสารของพยาบาลวิชาชีพต่อการดูแลด้านร่างกายและจิตใจกับผู้ป่วยออร์โธปิดิคส์ในโรงพยาบาลสังกัดกรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข กรุงเทพมหานคร โดยวิธีการสังเกตแบบไม่มีส่วนร่วม ประชากรคือพยาบาลวิชาวชีพที่ปฏิบัติงานในหอผู้ป่วยออร์โธปิดิคส์โรงพยาบาลเลิศสิน และโรงพยาบาลราชวิถี จำนวน 30 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามการรับรู้บทบาทวิชาชีพการพยาบาล มีค่าความเที่ยงเท่ากับ 0.98 และแบบสังเกตพฤติกรรมการสื่อสารของพยาบาลวิชาชีพต่อการดูแลด้านร่างกายและจิตใจกับผู้ป่วยออร์โธปิดิคส์ มีค่าความเที่ยงเท่ากับ 0.81 วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยโดยการทดสอบค่าที ผลการวิจัย พบว่า 1. พยาบาลวิชาชีพมีค่าเฉลี่ยพฤติกรรมการสื่อสารต่อการดูแลด้านร่างกายละจิตใจกับผู้ป่วยออร์โธปิดิคส์ทางบวกมากกว่าทางลบ พฤติกรรมการสื่อสารด้านร่างกายมีค่าเฉลี่ยมากกว่าด้านจิตใจ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 2. ค่าเฉลี่ยของพฤติกรรมการสื่อสารของพยาบาลวิชาชีพต่อการดูแลด้านร่างกายและจิตใจกับผู้ป่วยออร์โธปิดิคส์โดยรวม จำแนกตามอายุไม่แตกต่างกัน 3. ค่าเฉลี่ยของพฤติกรรมการสื่อสารของพยาบาลวิชาชีพต่อการดูแลด้านร่างกายและจิตใจกับผู้ป่วยออร์โธปิดิคส์ จำแนกตามสถานภาพสมรสโดยรวมไม่แตกต่างกัน แต่พฤติกรรมการสื่อสารเชิงวัจนะและเชิงอวัจนะทางบวก และด้านกาลภาษาต่อการดูแลด้านจิตใจแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยพยาบาลวิชาชีพที่เป็นโสดมีค่าเฉลี่ยพฤติกรรมการสื่อสารกับผู้ป่วยมากกว่าพยาบาลวิชาชีพที่สมรสแล้ว 4. ค่าเฉลี่ยของพฤติกรรมการสื่อสารเชิงวัจนะและเชิงอวัจนะและด้านกาลภาษาของพยาบาลวิชาชีพต่อการดูแลด้านร่างกายและจิตใจกับผู้ป่วยออร์โธปิดิคส์โดยรวม จำแนกตามประสบการณ์การทำงานไม่แตกต่างกัน แต่พฤติกรรมการสื่อสารด้านเทศภาษาโดยรวมและด้านร่างกาย ระยะ 18 นิ้ว - 4 ฟุต แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และ .05 ตามลำดับ ด้านกาลภาษาต่อการดูแลด้านจิตใจกับผู้ป่วยออร์โธปิดิคส์แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยพยาบาลวิชาชีพที่มีประสบการณ์การทำงานตั้งแต่ 6 ปีขึ้นไป มีพฤติกรรมการสื่อสารกับผู้ป่วยมากกว่าพยาบาลวิชาชีพที่มีประสบการณ์การทำงาน 1-5 ปี 5. ค่าเฉลี่ยของพฤติกรรมการสื่อสารเชิงวัจนะและเชิงอวัจนะและด้านกาลภาษาของพยาบาลวิชาชีพต่อการดูแลด้านร่างกายและจิตใจกับผู้ป่วยออร์โธปิดิคส์โดยรวม จำแนกตามการอบรมเฉพาะทางการพยาบาลออโธปิดิคส์ไม่แตกต่างกัน แต่พฤติกรรมการสื่อสารด้านเทศภาษาระยะ 4-12 ฟุตโดยรวมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยพยาบาลวิชาชีพที่เคยได้รับการอบรมมีพฤติกรรมการสื่อสารในระยะห่างจากผู้ป่วยมากกว่าพยาบาลวิชาชีพที่ไม่เคยได้รับการอบรม 6. ค่าเฉลี่ยของพฤติกรรมการสื่อสารของพยาบาลวิชาชีพต่อการดูแลด้านร่างกายและจิตใจกับผู้ป่วยออร์โธปิดิคส์ จำแนกตามการรับรู้บทบาทวิชาชีพการพยาบาลไม่แตกต่างกัน