การวิเคราะห์เนื้อหาข่าวข่มขืนกระทำชำเรา

Abstract

วัตถุประสงค์ของานวิจัยนี้คือ เพื่อศึกษารูปแบบและเนื้อหาที่สื่อมวลชนให้ในการรายงานข่าวข่มขืนกระทำชำเรา และศึกษาการสร้างความหมายและความเป็นจริงทางสังคมของสื่อมวลชนที่มีต่อผู้ชาย (ผู้ข่มขืน) ผู้หญิง (ผู้ถูกข่มขืน) และเหตุการณ์ข่มขืนกระทำชำเรา รวมทั้งศึกษาวิธีการนำเสนอข่าวข่มขืนกระทำชำเราของสื่อมวลชนว่ามีลักษณะตอกย้ำ หรือถ่ายทอดคติทางเพศ ในสังคมที่ชายเป็นใหญ่หรือไม่อย่างไร ผลการวิจัยพบว่า สื่อมวลชนนำเสนอข่าวข่มขืนกระทำชำเราในรูปแบบของข่าวเรื่องที่มีลักษณะเป็นนาฏกรรมซึ่งเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับอารมณ์ โดยมีโครงเรื่อง มีการกำหนดฉาก ตัวละคร แบบวิธีการเขียนและน้ำเสียง และมีการเดินเรื่องไปตามโครงเรื่องที่วางไว้ ดังนั้นจึงทำให้ดูเหมือนว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นเพียงเรื่องที่สะเทือนขวัญ และสะเทือนอารมณ์ และเป็นเรื่องของปัจเจกบุคคลระหว่างหญิงและชาย ที่เป็นคู่กรณีซึ่งเป็นปัญหาในระดับบุคคล มิใช่ปัญหาของโครงสร้างความสัมพันธ์ทางเพศที่ไม่เท่าเทียมกัน และมิใช่เป็นเรื่องของปัญหาสังคมที่สำคัญและต้องรีบได้รับการแก้ไขแต่อย่างใด สำหรับการสร้างความหมาย และความเป็นจริงทางสังคม สื่อมวลชนได้ทำให้เห็นว่าผู้ข่มขืนคือผู้ชายที่โหดเหี้ยมและทารุณ เป็นคนเลวและเป็นคนที่มีความผิดปกติทางเพศ ส่วนผู้ถูกข่มขืนคือหญิงพรหมจารี ซึ่งแนวคิดนี้เกิดมาจากอุดมการณ์หลักของสังคมที่ให้ผู้ชายเป็นใหญ่ และผู้ถูกข่มขืน ยังถูกสร้างให้เป็นเพียงแค่ผู้เคราะห์ร้ายจากเหตุการณ์ข่มขืนกระทำชำเราที่เกิดขึ้น ส่วนสาเหตุของการข่มขืนกระทำชำเรานั้น สื่อมวลชนได้สร้างให้เห็นว่าการข่มขืนกระทำชำเราคือเรื่องของเพศ ไม่ว่าจะเป็นความวิปริตทางเพศของผู้ข่มขืน หรือเป็นเพราะผู้หญิงเป็นฝ่าย "หาเรื่องไปยั่วยวนให้ผู้ข่มขืนเกิดอารมณ์ทางเพศ นอกจากนี้ ยังได้สร้างให้เห็นว่า การข่มขืนกระทำชำเราเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในที่มืดหรือที่เปลี่ยวซึ่งจะส่งผลทำให้ผู้หญิงถูกจำกัดขอบเขตให้อยู่ภายในบ้านในฐานะดั้งเดิมของผู้หญิงไม่ว่าจะเป็นแม่หรือเมีย และนั่นเท่ากับสื่อมวลชนได้ตอกย้ำ และถ่ายทอดเพื่อสนับสนุนให้อุดมการณ์ที่ชายเป็นใหญ่ยังคงเข้มแข็ง และอยู่สืบทอดต่อไป