ความรับผิดชอบของประเทศไทยอันเกิดจากดาวเทียมตามหลักกฎหมายระหว่างประเทศ

Abstract

งานศึกษาวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อที่จะแสดงให้เห็นถึงความรับผิดชอบของรัฐ ลักษณะของความรับผิด ทฤษฎีของความรับผิด และองค์ประกอบของความรับผิดชอบของรัฐตามกฎหมายระหว่างประเทศเพื่อนำไปสู่การพิจารณาเรื่องความรับผิดชอบของประเทศอันเกิดจากดาวเทียมตามหลักกฎหมายระหว่างประเทศ กิจกรรมในอวกาศโดยเฉพาะอย่างยิ่งกิจกรรมด้านดาวเทียมเป็นกิจกรรมที่มีความเสี่ยงสูงและอาจก่อให้เกิดความเสียหายได้ในกรณีต่างๆ มากมาย ดังนั้นเมื่อดาวเทียมที่อยู่ในความรับผิดชอบของรัฐก่อให้เกิดความเสียหายขึ้น รัฐก็จำต้องเข้ามารับผิดชอบในความเสียหายดังกล่าว แต่จากการศึกษาวิจัยพบว่ากฎหมายระหว่างประเทศอันเกี่ยวกับความรับผิดชอบของรัฐตามหลักกฎหมายทั่วไปนั้นยังไม่มีความแน่นอน เนื่องจากแต่เดิมนั้นความรับผิดชอบของรัฐจะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อมีการกระทำที่มีเจตนา ถ้าผู้กระทำไม่มีเจตนาผู้นั้นก็ไม่ต้องรับผิด แต่ความเสียหายที่เกิดขึ้นมาจากดาวเทียมไม่ได้เกิดขึ้นมาจากการกระทำที่มีเจตนาหรืออาจเป็นการกระทำที่พิสูจน์เจตนาได้ยาก จึงทำให้กฎหมายระหว่างประเทศเรื่องความรับผิดชอบของรัฐไม่สามารถที่จะนำมาปรับใช้เพื่อแก้ปัญหาดังกล่าวได้อย่างเพียงพอ ด้วยเหตุนี้เองจึงมีอนุสัญญาที่เกี่ยวกับความรับผิดชอบระหว่างประเทศสำหรับความเสียหายที่เกิดขึ้นมาจากวัตถุโคจรในอวกาศขึ้นเพื่อแก้ไขปัญหาดังกล่าว ปัจจุบันประเทศไทยยังไม่ได้เป็นภาคีตามอนุสัญญานี้จึงทำให้ระบบของความรับผิดเด็ดขาดตามอนุสัญญานี้ยังไม่ถูกนำมาปรับใช้กับประเทศไทย ดังนั้นความรับผิดชอบของประเทศไทยอันเกิดจากดาวเทียมจึงจำเป็นเป็นที่จะต้องนำเอาหลักความรับผิดชอบของรัฐตามหลักกฎหมายทั่วไปมาใช้ในการตัดสิน การแก้ไขปัญหาดังกล่าวจึงควรที่จะต้องเข้ามาร่วมกันพัฒนากฎหมายระหว่างประเทศเรื่องความรับผิดชอบของรัฐให้มีความก้าวหน้ามากยิ่งขึ้น เพื่อที่จะทำให้ปัญหาความไม่แน่นอนของกฎหมายระหว่างประเทศเรื่องความรับผิดชอบของรัฐที่เกิดขึ้นมาจากการใช้ห้วงอวกาศหมดสิ้นไป