เทวบุตรมารในคัมภีร์บาลีของพุทธศาสนาเถรวาท

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีจุดประสงค์ที่จะศึกษาและวิเคราะห์ความหมาย ประวัติ บทบาท ตลอดถึงโอกาสของเทวบุตรมารที่จะตรัสรู้ธรรมในพระคัมภีร์ภาษาบาลีของพระพุทธศาสนาเถรวาท ผลจากการวิจัยสรุปได้ว่า เทวบุตรมารหมายถึง เทพประเภทหนึ่งอยู่บนสวรรค์ชั้นปรนิมมิตวสวัตตีมีความอิจฉาเป็นปรกติวิสัย ไม่ปรารถนาจะให้ใครได้ดี จึงคอยรังควานและขัดขวางผู้อื่นมิให้ทำกรรมดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า นับตั้งแต่พระองค์เสด็จออกบรรพชา ตรัสรู้ จนถึงปรินิพพาน พญามารก็คอยรบกวนอยู่เสมอ บทบาทครั้งสำคัญที่สุดคือ การนำกองทัพมารมาขับไล่ให้พระสิทธัตถะเสด็จออกจากโพธิบัลลังก์เป็นการต่อสู้อันยิ่งใหญ่ระหว่างธรรมกับอธรรม ที่แสดงให้เห็นผลในที่สุดว่า ฝ่ายธรรมย่อมชนะอธรรมเสมอ เทวบุตรมารสามารถที่จะบรรลุพูทธภูมิในอนาคตได้ ก็ต่อเมื่อได้เลิกมิจฉาทิฏฐิโดสิ้นเชิง และบังเกิดเป็นมนุษย์โดยสมบูรณ์ มุ่งปรารถนาพระโพธิญาณ ทำความเพียรอย่างยิ่งยวด จนกระทั่งถึงคราวที่พระพุทธเจ้าพระองค์ใดพระองค์หนึ่งทรงพิจารณาเห็นความมีสัมมาทิฏฐิโดยถ่องแท้ของเขาแล้ว เห็นว่ามีบุญสมภารอันที่จะส่งเสริมให้เป็นพระโพธิสัตว์ได้ พระพุทธเจ้าพระองค์นั้นก็จะประทานคำพยากรณ์ให้ และหลังจากได้รับคำพยากรณ์แล้วเขาจึงจะสามารถบรรลุพระโพธิญาณได้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในอนาคตกาล ข้อเสนอแนะจากการทำวิจัยเรื่องนี้ คือ สมควรจะมีการทำวิจัยเรื่องเทวบุตรมารในคัมภีร์พุทธศาสนามหายาน