การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยการสื่อสาร กับค่านิยมและทัศนคติสมัยใหม่ของสตรีในเขตเทศบาลนครเชียงใหม่

Abstract

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อหาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยการสื่อสารกับค่านิยมและทัศนคติสมัยใหม่ของสตรีในเขตเทศบาลนครเชียงใหม่ โดยการสัมภาษณ์สตรีกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง จำนวน 400 คน ใน 4 อาชีพหลักของเชียงใหม่ คือ ช่างฝีมือ การค้า การบริการ และการใช้วิชาชีพ โดยใช้การวิเคราะห์ข้อมูลเพื่อหาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยการสื่อสารกับค่านิยมและทัศนคติสมัยใหม่ ด้วยค่าไคสแควร์และการวิเคราะห์ความแปรปรวน ผลการวิจัย พบว่าปัจจัยส่วนบุคคลของสตรีคือ อายุ การศึกษา และอาชีพ มีความสัมพันธ์กับการเปิดรับสื่อมวลชน ค่านิยมและทันคติสมัยใหม่ ดังนี้คือ การศึกษาและอาชีพ มีความสัมพันธ์ทางบวกกับการเปิดรับสื่อมวลชน ค่านิยมและทัศนคติสมัยใหม่ คือ สตรีที่มีการศึกษาต่างกัน เปิดรับสื่อมวลชนต่างกัน มีแนวโน้มค่านิยมและทัศนคติสมัยใหม่ต่างกัน นั่นคือสตรีที่มีการศึกษาสูงจะเปิดรับสื่อมวลชนสูงกว่า โดยเฉพาะข่าวหนักจากสื่อสิ่งพิมพ์ (นิตยสาร และหนังสือพิมพ์รายวัน) และมีค่านิยมและทัศนคติสมัยใหม่สูงกว่าสตรีที่มีการศึกษาต่ำ สตรีที่มีอาชีพต่างกันเปิดรับสื่อมวลชนต่างกัน และมีค่านิยมและทัศนคติสมัยใหม่ต่างกันด้วยคือ สตรีที่รับราชการจะเปิดรับสื่อมวลชนโดยเฉพาะสื่อสิ่งพิมพ์บ่อยครั้งมากกว่า และยอมรับค่านิยมและทัศนคติสมัยใหม่สูงกว่าสตรีในอีก 3 อาชีพ แต่เมื่อทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรอาชีพ กับการเปิดรับสื่อมวลชนและการยอมรับค่านิยมทัศนคติสมัยใหม่โดยควบคุมตัวแปรการศึกษาผลปรากฏว่า ไม่พบความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างตัวแปรดังกล่าว จึงสรุปได้ว่า ตัวแปรการศึกษาเป็นตัวชี้หลักสำคัญที่มีผลต่อการยอมรับและทัศนคติสมัยใหม่ของสตรี ทั้งนี้เพราะสตรีที่มีระดับการศึกษาสูงมีแนวโน้มที่จะเปิดรับข่าวสารต่างๆ จากนิตยสารและหนังสือพิมพ์รายวันคุณภาพสูงกว่าสตรีในระดับการศึกษาอื่นๆ