การศึกษาปฏิสัมพันธ์ระหว่างพื้นความรู้เดิมทางคณิตศาสตร์กับประเภท ของผู้ตรวจแบบฝึกหัดต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปี ที่ 3

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ที่มีพื้นความรู้เดิมทางคณิตศาสตร์สูง ปานกลาง และต่ำ ที่ได้รับการตรวจแบบฝึกหัดโดยนักเรียนตรวจของตนเอง นักเรียนเปลี่ยนกันตรวจกับเพื่อน และครูตรวจตามปกติ และศึกษาปฏิสัมพันธ์ระหว่างพื้นความรู้เดิมกับผู้ตรวจแบบฝึกหัด กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนวัดสุทธิวราราม กรุงเทพมหานคร ที่มีพื้นความรู้เดิมสูง ปานกลาง และต่ำ จำนวน 51, 58 และ 46 คน ตามลำดับ ซึ่งถูกสุ่มเข้ารับการทดลองแบบถ่วงดุล เมื่อสิ้นสุดการทดลองครบ 7 สัปดาห์ ทำการวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ด้วยแบบสอบที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์ความแปรปรวน 2 ทาง และเปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างคู่ด้วยวิธีของเซฟเฟ ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. นักเรียนที่มีพื้นความรู้เดิมทางคณิตศาสตร์สูง ปานกลาง และต่ำ มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์แตกต่างกัน กล่าวคือ นักเรียนที่มีความรู้เดิมสูงมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงกว่านักเรียนที่มีพื้นความรู้ปานกลางและต่ำ และนักเรียนที่มีพื้นความรู้เดิมปานกลางมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงกว่านักเรียนที่มีพื้นความรู้เดิมต่ำ 2. นักเรียนที่ได้รับการตรวจแบบฝึกหัดโดยนักเรียนตรวจของตนเอง นักเรียนเปลี่ยนกันตรวจกับเพื่อน และครูตรวจตามปกติ มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ไม่แตกต่างกัน 3. ไม่พบปฏิสัมพันธ์ระหว่างพื้นความรู้เดิมทางคณิตศาสตร์กับผู้ตรวจแบบฝึกหัด ที่จะส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์