การตรวจวัดอาร์ไนต์ในน้ำเสียจากการขุดเจาะแก๊สธรรมชาติด้วยโวลแทมเมตรี

Abstract

อาร์เซไนต์เป็นสปีชีส์ที่มีความเป็นพิษมากที่สุดในกลุ่มของสารอนินทรีย์อาร์เซนิกที่พบในธรรมชาติ การสัมผัสกับอาร์เซไนต์สามารถก่อให้เกิดผลกระทบหลากหลายที่ไม่พึงประสงค์ต่อสุขภาพ ดังนั้นวิธีการที่รวดเร็วที่ใช้ในการตรวจวัดอาร์เซไนต์ในธรรมชาติจึงมีความจำเป็นอย่างมาก งานวิจัยนี้ได้ตรวจวัดสัญญาณอาร์เซไนต์ในน้ำเสียจากการขุดเจาะแก๊สธรรมชาติในอุตสห-กรรมปิโตรเคมี โดยทำการเปรียบเทียบเทคนิคทางเคมีไฟฟ้าระหว่างระบบกะกับระบบการไหลต่อเนื่องแบบเอสไอเอ พร้อมทั้งเปรียบเทียบสัญญาณการกระตุ้นระหว่างสแควร์เวฟแอโนดิก สทริปปิงโวลแทมเมตรี สแควร์เวฟแคโทดิกสทริปปิงโวลแทมเมตรี ดิฟเฟอร์เรนเชียลพัลส์แคโท-ดิกสทริปปิงโวลแทมเมตรี และ สแควร์เวฟโวลแทมเมตรี ด้วยขั้วไฟฟ้าฟิล์มทอง ขั้วไฟฟ้าฟิล์มเงินและขั้วไฟฟ้าฟิล์มบิสมัทเปรียบเทียบกับขั้วไฟฟ้าทอง จากผลการทดลองที่ได้พบว่าขั้วไฟฟ้าฟิล์มบิสมัทและสัญญาณการกระตุ้นแบบสแควร์เวฟโวลแทมเมตรีเหมาะสมที่ใช้ในการตรวจวัดสัญญาณอาร์เซไนต์ในน้ำเสียที่พีเอชปกติได้ โดยไม่ต้องมีการปรับสภาพน้ำเสียตัวอย่าง พารามิเตอร์ที่เหมาะสมในการตรวจวัดสัญญาณอาร์เซไนต์ด้วยเทคนิคสแควร์เวฟโวลแทมเมตรีคือ ศักย์ไฟฟ้าในแต่ละขั้น 20 มิลลิโวลต์ แอมพลิจูด 65 มิลลิโวลต์ ความถี่ในการสแกน 15 เฮิร์ตซ์ ศักย์ไฟฟ้าในการทำความสะอาดขั้วไฟฟ้า 0.45 โวลต์ ที่เวลา 6 วินาที และยังพบว่าออกซิเจนและความขุ่นของสารละลายไม่มีผลต่อกระแสสัญญาณอาร์เซไนต์ กราฟมาตรฐานแสดงช่วงความเป็นเส้นตรงที่ 0.02 ถึง 300 มิลลิกรัมต่อลิตร ขีดจำกัดต่ำสุดของการทดสอบเชิงคุณภาพ (LOD) 11 ไมโครกรัมต่อลิตร และขีดจำกัดต่ำสุดของการทดสอบเชิงปริมาณ (LOQ) 36 ไมโครกรัมต่อลิตร เปอร์เซ็นต์การคืนกลับที่ดีอยู่ในช่วง 101.10 - 111.20 และ เปอร์เซ็นต์เบี่ยงเบนมาตรฐานสัมพันธ์ต่ำกว่า 3.55