ผลของกิจกรรมการพยาบาลโดยใช้สุวคนธบำบัดต่อคุณภาพการนอนหลับในผู้สูงอายุที่มีภาวะสมองเสื่อม

Abstract

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบคุณภาพการนอนหลับในผู้สูงอายุที่มีภาวะสมองเสื่อม ก่อนและหลังได้รับกิจกรรมการพยาบาลโดยใช้สุวคนธบำบัด และเปรียบเทียบคุณภาพการนอนหลับในผู้สูงอายุที่มีภาวะสมองเสื่อมระหว่างกลุ่มที่ได้รับกิจกรรมการพยาบาลโดยใช้สุวคนธบำบัด กับกลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติ กลุ่มตัวอย่าง เป็นผู้ที่มีภาวะสมองเสื่อม ระยะที่ 1 และ 2 เพศชายและหญิง อายุตั้งแต่ 60 ปีขึ้นไป และไม่เกิน 85 ปี ในสถานพยาบาลเดอะซีเนียร์ จำนวน 44 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 22 คน และกลุ่มควบคุม 22 คน จับคู่กลุ่มตัวอย่าง (Matched pair) เข้ากลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมด้วย เพศ อายุ ระยะของภาวะสมองเสื่อม ระดับคุณภาพการนอนหลับ การรับยาที่มีผลต่อการนอนหลับ โดยให้กลุ่มควบคุมได้รับการพยาบาลปกติ กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมการใช้กิจกรรมการพยาบาลร่วมกับการใช้สุวคนธบำบัด เป็นระยะเวลา 4 สัปดาห์ เครื่องมือที่ใช้ในงานวิจัยคือ โปรแกรมการใช้กิจกรรมการพยาบาลร่วมกับการใช้สุวคนธบำบัด ได้ผ่านการตรวจสอบจากผู้ทรงคุณวุฒิ 5 ท่าน มีความตรงเชิงเนื้อหา .92 การรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบประเมินคุณภาพการนอนหลับ มีค่าความเที่ยงเท่ากับ .83 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติทดสอบค่าที (t-test Independent) ผลการวิจัยพบว่า 1. คุณภาพการนอนหลับ ของผู้สูงอายุที่มีภาวะสมองเสื่อมหลังได้รับกิจกรรมการพยาบาลโดยใช้สุวคนธบำบัดดีกว่าก่อนเข้าร่วมโปรแกรม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (p < .05) 2. คุณภาพการนอนหลับของผู้สูงอายุที่มีภาวะสมองเสื่อม กลุ่มที่ได้รับกิจกรรมการพยาบาลโดยใช้สุวคนธบำบัดดีกว่ากลุ่มที่ได้รับการพยาบาลปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (p < .05)