ผลของกลุ่มการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแนวปัญญาพฤติกรรมนิยมที่มีศิลปะเป็นสื่อต่อภาวะซึมเศร้าและความร่วมมือในการรับประทานยาต้านไวรัสในชายรักชายผู้ติดเชื้อเอชไอวี

Abstract

งานวิจัยกึ่งทดลองในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของกลุ่มการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแนวปัญญาพฤติกรรมนิยมที่มีศิลปะเป็นสื่อต่อภาวะซึมเศร้าและระดับความร่วมมือในการรับประทานยาต้านไวรัสในผู้ติดเชื้อเอชไอวี กลุ่มตัวอย่างคือชายรักชาย (MSM) ซึ่งได้รับการวินิจฉัยว่าติดเชื้อเอชไอวีและอยู่ระหว่างการรับประทานยาต้านไวรัส จำนวน 46 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 23 คนและกลุ่มควบคุม 23 คน โดยกลุ่มทดลองจะเข้าร่วมกลุ่มการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแนวปัญญาพฤติกรรมนิยมสัปดาห์ละครั้งๆ ละ 2 ชั่วโมง รวม 8 ครั้ง คิดเป็นเวลาทั้งสิ้น 16 ชั่วโมง โดยกลุ่มตัวอย่างตอบชุดแบบสอบถามซึ่งประกอบด้วยแบบวัดระดับภาวะซึมเศร้า (CES-D) และแบบวัดระดับความร่วมมือในการรับประทานยาต้านไวรัสแบบหลากหลายวิธี (VAS และ MMAS) ข้อมูลที่ได้รับถูกนำมาวิเคราะห์ทางสถิติโดยใช้สถิติการวิเคราะห์ความแปรปรวนพหุนามแบบวัดซ้ำและระหว่างกลุ่ม โดยมีผลการวิจัยดังนี้ 1. กลุ่มทดลองมีคะแนนภาวะซึมเศร้าในช่วงหลังการเข้ากลุ่มต่ำกว่าช่วงก่อนการเข้ากลุ่มอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยในช่วงหลังการเข้ากลุ่ม กลุ่มทดลองมีคะแนนภาวะซึมเศร้าต่ำกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 2. กลุ่มทดลองมีคะแนนความร่วมมือในการรับประทานยาต้านไวรัสสูงกว่าช่วงก่อนการเข้ากลุ่มอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .025 ในแบบวัด VAS แต่ไม่พบการเปลี่ยนแปลงของคะแนนในแบบวัด MMAS และไม่พบความแตกต่างของคะแนนความร่วมมือในการรับประทานยาต้านไวรัสระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมภายหลังการเข้ากลุ่มในทั้งสองแบบวัด