ความสามารถในการเสียรูปในระนาบของผนังกระจกเปลือกนอกอาคารภายใต้การเคลื่อนที่สัมพัทธ์ระหว่างชั้น

Abstract

ผนังกระจกเปลือกนอกอาคารเป็นระบบที่กำลังได้รับความนิยมสำหรับอาคารสมัยใหม่ โดยการออกแบบโครงสร้างของผนังกระจกเปลือกนอกของอาคารจำเป็นต้องพิจารณาผลจากแรงกระทำต่างๆ เช่นแรงลม การขยายตัวเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิ แรงโน้มถ่วง รวมไปถึงแรงจากแผ่นดินไหว ซึ่งเป็นสาเหตุสำคัญให้เกิดการเสียรูปในระนาบของระบบผนังกระจกเปลือกนอกอาคาร ทำให้เกิดความเสียหายและเกิดอันตรายจากวัตถุที่ร่วงหล่นหากไม่ได้รับการคำนึงถึงในการออกแบบอย่างเหมาะสม การวิจัยได้ศึกษาความสามารถในการเสียรูปในระนาบของผนังกระจกเปลือกนอกอาคารภายใต้การเคลื่อนที่สัมพัทธ์ระหว่างชั้น ที่ก่อสร้างในประเทศไทย จากการทดสอบการเคลื่อนที่ในระนาบแบบคงที่ของตัวอย่างขนาดจริง ซึ่งตัวอย่างทดสอบขนาดจริงถูกประกอบขึ้นและติดตั้งโดยบริษัทในประเทศ ใช้วัสดุและส่วนประกอบต่างๆ ประเภทของกระจก รายละเอียด วิธีการติดตั้ง และการยึดเป็นแบบเดียวกับใช้จริงในการก่อสร้างอาคาร ตัวอย่างทดสอบถูกทำให้เสียรูปโดยอ้างอิงวิธีการทดสอบตามมาตรฐาน AAMA 501.4 (2000) โดยทำการศึกษาพฤติกรรมจากการเพิ่มระยะการเคลื่อนที่สัมพัทธ์ระหว่างชั้นที่เพิ่มขึ้นจากครั้งละ 0.25%ไปจนถึง 3% ของความสูงระหว่างชั้น โดยในแต่ละระดับการเคลื่อนที่สัมพัทธ์ระหว่างชั้นกำหนดการเคลื่อนที่จำนวน 3 รอบ ประสิทธิภาพของตัวอย่างผนังกระจกเปลือกนอกอาคารที่ทำการทดสอบภายใต้การเคลื่อนที่สัมพัทธ์ระหว่างชั้น มีความสามารถอยู่ในระดับปลอดภัยต่อชีวิตที่ 2% ซึ่งอยู่ภายใต้ข้อกำหนดของมาตรฐาน มยผ.1302 (2552) การทดสอบสังเกตุเห็นรอยแยกระหว่างชิ้นส่วนแนวตั้ง (mullion) และชิ้นส่วนแนวนอน (transom) แต่ไม่พบการแตกของแผ่นกระจกและการหลุดร่วงของชิ้นส่วนเมื่อทดสอบการเคลื่อนที่สัมพัทธ์ระหว่างชั้นจนถึง 3% เนื่องจากการเสียรูปโดยส่วนใหญ่ถูกลดทอนโดยการเลื่อนของแผงด้านบนและแผงด้านล่างตรงตำแหน่งรอยต่อแนวนอนของแผง (head-sill transom, stack joint)