การศึกษาความเป็นไปได้ในการกำจัดเบนซีนจากแก๊สปล่อยทิ้งด้วยตัวเร่งปฏิกิริยา V2O5 - MoO3/TiO2

Abstract

งานวิจัยนี้สนใจศึกษาความเป็นไปได้ในการกำจัดเบนซีนของตัวเร่งปฏิกิริยา V2O5 – MoO3/TiO2 ที่เตรียมโดยวิธีการเคลือบฝังแบบเปียก (Wet impregnation) และทำการวิเคราะห์คุณลักษณะของตัวเร่งปฏิกิริยาด้วยเทคนิค ICP-OES single point BET XRD และ NH3-TPD ทำการทดลองในระบบเบดนิ่ง โดยแบ่งศึกษาความสามารถของตัวเร่งปฏิกิริยาใน 2 ระบบ คือ ระบบเดี่ยวที่แยกศึกษาปฏิกิริยาการออกซิไดซ์เบนซีน เพื่อพิจารณาการกำจัดเบนซีนและเบนซีนไปเป็นคาร์บอนไดออกไซด์ กับปฏิกิริยา SCR เพื่อพิจารณาการกำจัดไนตริกออกไซด์ และระบบร่วมที่ศึกษาปฏิกิริยาการออกซิไดซ์เบนซีนไปพร้อมกันกับปฏิกิริยา SCR ความสามารถในการทำปฏิกิริยาของตัวเร่งปฏิกิริยาได้รับการประเมินในช่วงอุณหภูมิการทำปฏิกิริยาที่ 120 – 450 oC ผลการทดสอบพบว่า ในระบบเดี่ยวนั้นตัวเร่งปฏิกิริยา 2V12Mo ให้ค่าการกำจัดเบนซีน และค่าการเปลี่ยนเบนซีนไปเป็นคาร์บอนไดออกไซด์ที่สูงที่สุด ในขณะที่ในกรณีของปฏิกิริยา SCR ตัวเร่งปฏิกิริยา 2V14Mo มีค่าการกำจัดไนตริกออกไซด์สูงที่สุดในช่วงอุณหภูมิ 250 – 300 oC และเมื่อพิจารณาที่ระบบร่วมในการกำจัดเบนซีนไปพร้อมกับไนตริกออกไซด์พบว่าตัวเร่งปฏิกิริยา 2V12Mo มีความเหมาะสมที่สุดเพราะให้ประสิทธิภาพในการกำจัดไนตริกออกไซด์และเบนซีน รวมถึงคาร์บอนไดออกไซด์ได้สูงในช่วงอุณหภูมิการทำงานเท่ากับ 250 - 350 oC