ผลของไซแลนเนสและแลกเคสร่วมกับไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ต่อความสามารถในการฟอกได้ของเยื่อต้นข้าวโพด

Abstract

งานวิจัยนี้ศึกษาการฟอกเยื่อจากต้นข้าวโพดโดยใช้เอนไซม์ไซแลนเนสและเอนไซม์แลกเคสร่วมกับไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ โดยเริ่มจากการใช้ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ในการฟอกเยื่อที่ปริมาณต่างๆ คือ ร้อยละ 5, 10 และ 15 ของน้ำหนักเยื่อแห้ง พบว่าการฟอกเยื่อโดยใช้ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ส่งผลให้ค่าความขาวสว่างและความต้านทานแรงฉีกสูงขึ้นแต่ความแข็งแรงต่อแรงดึงลดลง การใช้ปริมาณไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์เพิ่มขึ้นทำให้ความหนาแน่นปรากฎและความขาวสว่างเพิ่มขึ้น ส่วนความทึบแสงและความเรียบมีค่าลดลง ปริมาณไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ที่เหมาะสมคือ ร้อยละ 15 ของน้ำหนักเยื่อแห้ง ส่วนการใช้เอนไซม์ไซแลนเนสหรือเอนไซม์แลกเคสที่ปริมาณต่างๆ คือ ร้อยละ 20, 30 และ 40 ของน้ำหนักเยื่อแห้งร่วมกับไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ในการฟอกเยื่อนั้นพบว่า การใช้เอนไซม์ทำให้ความขาวสว่าง ความเรียบ ความหนาแน่นปรากฎ ความต้านทานแรงฉีกเพิ่มขึ้น แต่ความแข็งแรงต่อแรงดึงและความทึบแสงลดลง การใช้เอนไซม์ไซแลนเนสในปริมาณมากขึ้นมีแนวโน้มทำให้ความเรียบเพิ่มขึ้น ในขณะที่การใช้เอนไซม์แลกเคสในปริมาณมากขึ้นมีแนวโน้มทำให้ความแข็งแรงต่อแรงดึงลดลง ส่วนปริมาณเอนไซม์ไซแลนเนสและเอนไซม์แลกเคสที่เหมาะสมคือที่ร้อยละ 20 เนื่องจากให้ค่าความขาวสว่างและความแข็งแรงไม่แตกต่างจากที่ปริมาณอื่นมากนัก เมื่อทำการฟอกเยื่อโดยใช้เอนไซม์ไซแลนเนส (X) และเอนไซม์แลกเคส (L) ร่วมกับไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ (P) โดยใช้ลำดับการฟอกเยื่อต่างกัน ได้แก่ XLP, LXP และ (X+L)P พบว่าลำดับการฟอกเยื่อ XLP, LXP และ (X+L)P ไม่ส่งผลต่อความหนาแน่นปรากฎ ความเรียบ ความขาวสว่างและความทึบแสง ในขณะที่ลำดับการฟอกเยื่อ XLP และ LXP ไม่ส่งผลต่อความแข็งแรงต่อแรงดึงและความต้านทานแรงฉีก แต่ (X+L)P ให้ความแข็งแรงต่อแรงดึงและความต้านทานแรงฉีกเพิ่มขึ้น การใช้เอนไซม์ทั้งสองชนิดร่วมกับไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ส่งผลต่อสมบัติของเยื่อและกระดาษไม่ต่างจากการใช้เอนไซม์เพียงชนิดเดียวร่วมกับไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์