ผลของโปรแกรมการกระตุ้นประสาทรับความรู้สึกระยะแรกด้วยรูปแบบต่างกันต่อการฟื้นสภาพของผู้ป่วยบาดเจ็บศีรษะระดับรุนแรง

Abstract

การวิจัยครั้งนี้เป็นงานวิจัยเชิงทดลองแบบอำพรางสองฝ่าย เพื่อเปรียบเทียบการฟื้นสภาพของผู้ป่วยบาดเจ็บศีรษะระดับรุนแรง ระหว่างกลุ่มที่ได้รับโปรแกรมการกระตุ้นประสาทรับความรู้สึกระยะแรกตามแนวคิดของ Mandeep et al. (2013) กลุ่มที่ได้รับโปรแกรมการกระตุ้นประสาทรับความรู้สึกตามแนวคิดของ Sosnowski and Ustik (1994) และกลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติ กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ป่วยบาดเจ็บศีรษะที่เข้ารับการรักษาในหอผู้ป่วยศัลยกรรมชาย 1 และหอผู้ป่วยศัลยกรรมหญิง โรงพยาบาลมหาราชนครศรีธรรมราช จำนวน 45 คน สุ่มกลุ่มตัวอย่างเป็น 3 กลุ่ม จำนวนกลุ่มละ 15 คน โดยกลุ่มทดลองที่ 1 ได้รับโปรแกรมการกระตุ้นประสาทรับความรู้สึกระยะแรกตามแนวคิดของ Mandeep et al. (2013) กลุ่มทดลองที่ 2 ได้รับโปรแกรมการกระตุ้นประสาทรับความรู้สึกตามแนวคิดของ Sosnowski and Ustik (1994) ส่วนกลุ่มควบคุมได้รับการพยาบาลตามปกติ สุ่มผู้ช่วยวิจัยจำนวน 3 คน เพื่อประเมินการฟื้นสภาพของผู้ป่วยในวันที่ 1 ก่อนการทดลอง และวันที่ 1-14 หลังการทดลอง ตามแบบประเมิน Coma Recovery Scale-Revised ของ Giacino et al. (2004) ซึ่งหาค่าความเที่ยงของการสังเกตได้เท่ากับ .91-.95 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ไคสแควร์ และการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบวัดซ้ำ (Repeated Measures ANOVA) ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. การฟื้นสภาพของผู้ป่วยบาดเจ็บศีรษะระดับรุนแรง ของกลุ่มที่ได้รับโปรแกรมการกระตุ้นประสาทรับความรู้สึกระยะแรกตามแนวคิดของ Mandeep et al. (2013) กลุ่มที่ได้รับโปรแกรมการกระตุ้นประสาทรับความรู้สึกตามแนวคิดของ Sosnowski and Ustik (1994) และกลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยทั้ง 3 กลุ่มมีการฟื้นสภาพเพิ่มขึ้นตามระยะเวลา 2. การฟื้นสภาพของผู้ป่วยบาดเจ็บศีรษะระดับรุนแรง ของกลุ่มที่ได้รับโปรแกรมการกระตุ้นประสาทรับความรู้สึกระยะแรกตามแนวคิดของ Mandeep et al. (2013) ดีกว่ากลุ่มที่ได้รับโปรแกรมการกระตุ้นประสาทรับความรู้สึกตามแนวคิดของ Sosnowski and Ustik (1994) และกลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติ ส่วนกลุ่มที่ได้รับโปรแกรมการกระตุ้นประสาทรับความรู้สึกตามแนวคิดของ Sosnowski and Ustik (1994) มีการฟื้นสภาพดีกว่ากลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3. ผู้ป่วยบาดเจ็บศีรษะระดับรุนแรงกลุ่มที่ได้รับโปรแกรมการกระตุ้นประสาทรับความรู้สึกระยะแรกตามแนวคิดของ Mandeep et al. (2013) ฟื้นสภาพเร็วที่สุด มีระยะเวลาไม่รู้สึกตัว ระยะเวลาการใส่เครื่องช่วยหายใจ และระยะเวลาการใส่ท่อช่วยหายใจสั้นที่สุด โดยพบว่าผู้ป่วยเริ่มฟื้นสภาพตั้งแต่วันที่ 4 หลังการทดลอง มีระยะเวลาที่ไม่รู้สึกตัว 9.73 วัน ระยะเวลาการใส่เครื่องช่วยหายใจ 10.87 วัน และระยะเวลาการใส่ท่อช่วยหายใจ 12.33 วัน