ผลของการเรียนรู้ผ่านตัวแบบต่อพฤติกรรมการป้องกันอุบัติเหตุของเด็กวัยเรียน

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการเรียนรู้ผ่านตัวแบบต่อพฤติกรรมการป้องกันอุบัติเหตุของเด็กวัยเรียน โดยใช้ทฤษฎีตัวแบบของ Bandura กลุ่มตัวอย่างคือ เด็กวัยเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนสนเขตเทศบาลเมือง จังหวัดชุมพร จำนวน 102 คน โดยใช้วิธีจับสลากกลุ่มเลือกโรงเรียนและห้องเรียนในระดับชั้น และจัดเข้าคู่กัน มีกลุ่มดลองจำนวน 51 คน ได้รับการเรียนรู้ผ่านตัวแบบเกี่ยวกับการป้องกันอุบัติเหตุ ผ่านสื่อวีดิทัศน์ และกลุ่มควบคุมจำนวน 51 คน ซึ่งใช้ชีวิตประจำวันตามปกติ การเก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม ซึ่งผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 5 ท่าน และความเที่ยงโดยวิธีสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอบนาค เท่ากับ 0.8, 0.73 และ 0.78 ตามลำดับ ข้อมูลที่ได้ทำการวิเคราะห์โดยใช้สถิติทดสอบ ที ผลการวิจัยพบว่า 1. พฤติกรรมการป้องกันอุบัติเหตุของเด็กวัยเรียนกลุ่มทดลองภายหลังที่ได้รับการเรียนรุ้ผ่านตัวแบบสุงกว่าก่อนได้รับการเรียนรู้ผ่านตัวแบบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. พฤติกรรมการป้องกันอุบัติเหตุของเด็กวัยเรียนกลุ่มที่ได้รับการเรียนรู้ผ่านตัวแบบดีกว่ากลุ่มเด็กวัยเรียนที่ปฏิบัติกิจวัตรประจำวันตามปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05