ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล แรงจูงใจในการศึกษาวิชาการพยาบาล ความพึงพอใจต่อสภาพแวดล้อมสถาบัน และการรับรู้ภาวะสุขภาพ กับความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองของนักศึกษาพยาบาล สถาบันการศึกษาพยาบาลของรัฐ กรุงเทพมหานคร

Abstract

ศึกษาความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองของนักศึกษาพยาบาล สถาบันการศึกษาพยาบาลของรัฐ กรุงเทพมหานคร และศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล แรงจูงใจในการศึกษาวิชาการพยาบาล ความพึงพอใจต่อสภาพแวดล้อมสถาบัน และการรับรู้ภาวะสุขภาพ กับความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองของนักศึกษาพยาบาล ตลอดจนศึกษาตัวแปรที่สามารถร่วมกันพยากรณ์ ความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองของนักศึกษาพยาบาล กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาพยาบาบาล ชั้นปี่ที่ 2,3 และ 4 ซึ่งได้จากการสุ่มแบบแบ่งชั้นภูมิ จำนวน 412 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ประกอบด้วย แบบสอบถามแรงจูงใจในการศึกษาวิชาการพยาบาล แบบสอบถามความพึงพอใจต่อสภาพแวดล้อมสถาบัน แบบสอบถามการรับรู้ภาวะสุขภาพ และแบบสอบถามความรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง ซึ่งได้ผ่านการตรวจสอบความตรงและความเที่ยวแล้ว สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. ค่าเฉลี่ยของคะแนนความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองของนักศึกษาพยาบาล สถาบันการศึกษาพยาบาลของรัฐ กรุงเทพมหานคร เท่ากับ 268.64 คิดเป็นร้อยละ 67.16 ของคะแนนเต็ม (คะแนนเต็ม = 400) โดยนักศึกษาพยาบาลส่วนใหญ่มีคะแนนความรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง อยู่ในระดับปานกลาง 2. การรับรู้ภาวะสุขภาพ ความพึงพอใจต่อสภาพแวดล้อมสถาบัน แรงจูงใจในการศึกษาวิชาการพยาบาล และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน มีความสัมพันธ์ทางบวกกับความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองของนักศึกษาพยาบาล อย่างมีนับสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3. ตัวแปรที่สามารถร่วมกันพยากรณ์ความรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง ของนักศึกษาพยาบาลได้ย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 มีความสำคัญตามลำดับดังนี้ การรับรู้ภาวะสุขภาพ ความพึงพอใจต่อสภาพแวดล้อมสถาบัน และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน โดยร่วมกันพยากรณ์ได้ร้อยละ 47.4 (R2=.474) สมการพยากรณ์ความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองของนักศึกษาพยาบาล ในรูปคะแนนมาตรฐาน คือ z^ ความรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง = .513*Z การรับรู้ภาวะสุขภาพ +.311*Z ความพึงพอใจต่อสภาพแวดล้อมสถาบัน +.091*Z ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน