การลดของเสียในกระบวนการผลิตพูลเลย์ สำหรับชิ้นส่วนอะไหล่ยานยนต์

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์และลดของเสียในกระบวนการผลิตพูลเลย์ สำหรับชิ้นส่วนอะไหล่ยานยนต์ โดยใช้เทคนิค Process FMEA งานวิจัยเริ่มต้นด้วยการศึกษากระบวนการผลิตพูลเลย์ พร้อมทั้งดำเนินการเก็บรวบรวมและ วิเคราะห์ข้อมูลของเสียที่เกิดขึ้นในกระบวนการผลิต พบว่าของเสียส่วนใหญ่เกิดจากกระบวนการกลึง (ร่องสายพาน), กลึง(ดุมใน), เจาะ, รีด และอัดยาง โดยของเสียที่เกิดขึ้น ได้แก่ ไม่ได้ขนาด, ยางมีโพรง อากาศ, รูตาปเอียง และผิวไม่เรียบ ต่อมาทำการค้นหาและจัดกลุ่มของสาเหตุโดยใช้วิธีการระดมสมอง ร่วมกับผังก้างปลา หลังจากนั้นกลุ่มผู้ชำนาญการที่เกี่ยวข้องได้วิเคราะห์ข้อมูลดังกล่าวโดยใช้เทคนิค Process FMEA และประเมินค่าความรุนแรงของข้อบกพร่อง ค่าโอกาสการเกิดข้อบกพร่อง และค่าโอกาส การตรวจพบข้อบกพร่องในกระบวนการผลิต เพื่อคำนวณค่าดัชนีความเสี่ยงชี้นำ(RPN) งานวิจัยฉบับนี้ได้ เลือกแก้ไขลักษณะข้อบกพร่องที่มีค่าดัชนีความเสี่ยงชี้นำมากกว่า 100 ขึ้นมากำหนดมาตรการแก้ไข ผลประโยชน์ที่เห็นได้ชัดจากการดำเนินการแก้ไข คือ มีการควบคุมสาเหตุต่างๆที่มีผลกระทบต่อ ข้อบกพร่องด้านคุณภาพมิให้เกิดซ้ำอีก หลังการดำเนินการแก้ไขโดยใช้ Process FMEA แก้ไข 2 ครั้ง สามารถสรุปได้ว่า กระบวนการกลึง(ร่องสายพาน) เปอร์เซ็นต์ของเสียลดลง 66.37% กระบวนการกลึง(ดุมใน) เปอร์เซ็นต์ของเสียลดลง 66.18% กระบวนการเจาะ เปอร์เซ็นต์ของเสียลดลง 71.65% กระบวนการรีด เปอร์เซ็นต์ของเสียลดลง 74.71% กระบวนการอัดยาง เปอร์เซ็นต์ของเสียลดลง 83.03%