การศึกษาเพื่อเสนอแนวความคิดในการอนุรักษ์ สิมพื้นบ้านในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

Abstract

เสนอแนวความคิดในการอนุรักษ์สิมพื้นบ้าน (โบสถ์) ซึ่งเป็นสถาปัตยกรรมพื้นถิ่นในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ศึกษาข้อมูลพื้นฐานของภาค สภาพสังคม เศรษฐกิจชุมชนและลักษณะรูปแบบทางสถาปัตยกรรม หลักการและแนวความคิดในการอนุรักษ์โบราณสถาน ประเภทอาคารทางศาสนาที่เป็นสถาปัตยกรรมพื้นถิ่น ทำการวิเคราะห์หาเอกลักษณ์ของสิมพื้นบ้าน และพิจารณาคุณค่าอาคารทางด้านวัฒนธรรม คุณค่าด้านสุนทรียภาพ คุณค่าด้านวิทยาการและการศึกษา และคุณค่าทางสังคม เพื่อเสนอแนวทางรักษาเอกลักษณ์และส่งเสริมคุณค่าของอาคารเหล่านั้น ศึกษาปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการอนุรักษ์ทั้งกายภาพและทางด้านสังคม รวมทั้งศึกษาจากกรณีศึกษาตัวอย่างที่ได้ทำการอนุรักษ์แล้ว เสนอแนวความคิดและวิธีการอนุรักษ์สิมพื้นบ้าน อันเป็นมรดกทางวัฒนธรรมของชาวอีสานที่เหมาะสม จากการศึกษาและวิเคราะห์ได้เสนอแนวความคิดในการอนุรักษ์ สิมพื้นบ้าน ทางด้านกายภาพออกมาในรูปแบบของงานอนุรักษ์สถาปัตยกรรมและบริเวณ ซึ่งสามารถทำได้โดยการอนุรักษ์ รูปแบบวัสดุ เทคนิควิธีการก่อสร้าง ช่างฝีมือ สถานที่ ซึ่งควรต้องประกอบด้วยกระบวนการจัดการ และขั้นตอนการอนุรักษ์ ที่มีองค์กรมาจากส่วนท้องถิ่น โดยมีองค์กรจากภาควิชาการและภาครัฐสนับสนุน นอกจากนี้เพื่อส่งเสริมความต่อเนื่องและให้เป็นการอนุรักษ์ที่มีประสิทธิภาพ ควรจะมีนโยบายและมาตรการในการอนุรักษ์และสร้างแรงจูงใจในการอนุรักษ์ โดยทำได้ 6 ลักษณะ คือ 1. การขึ้นทะเบียน 2. ใช้มาตราการด้านการเงิน 3. การยกย่องและให้รางวัล 4. การมีส่วนร่วมของประชาชน 5. การฝึกอบรมช่างฝีมือ และ 6. ส่งเสริมกิจกรรมการอนุรักษ์และให้การศึกษาแก่ชุมชน ซึ่งการอนุรักษ์สิมพื้นบ้านจะต้องมีการดูแลและดำเนินการซ่อมแซมอย่างต่อเนื่องอย่างสม่ำเสมอ