ความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถในการใช้งาน แบบจำลองการยอมรับเทคโนโลยีและการตอบสนองทางอารมณ์ภายใต้การใช้งานระบบบริหารจัดการการเรียนรู้

Abstract

ความสามารถในการใช้งาน (Usability) เป็นหนึ่งในปัจจัยที่ทำให้ผู้ใช้ตัดสินใจนำเทคโนโลยีที่ได้สร้างขึ้นมาใหม่นั้นไปใช้งานจริง นอกจากนี้ยังมีการตอบสนองทางอารมณ์ (Emotion responses) และปัจจัยของแบบจำลองการยอมรับเทคโนโลยี (Technology Acceptance Model - TAM) ที่อาจส่งผลต่อการตัดสินใจยอมรับและนำเทคโนโลยีหรือผลิตภัณฑ์ใหม่มาใช้งานจริงด้วยเช่นกัน ดังนั้นงานวิจัยนี้จึงได้ทำการศึกษาหาความสัมพันธ์ของความสามารถในการใช้งานและการตอบสนองทางอารมณ์ที่ส่งผลต่อปัจจัยต่างๆในแบบจำลองการยอมรับเทคโนโลยี เพื่อเป็นประโยชน์ในการออกแบบและพัฒนาผลิตภัณฑ์และเทคโนโลยีให้มีคุณลักษณะที่ผู้ใช้จะตัดสินใจเลือกนำระบบนั้นๆไปใช้งานจริง นิสิตในคณะสายวิทยาศาสตร์จำนวน 30 คน ได้ทำการทดสอบความสามารถในการใช้งานระบบบริหารจัดการการเรียนรู้ โดยข้อมูลระยะเวลาการทำงานสำเร็จ (วินาที) จำนวนหน้าที่เปลี่ยน (หน้า) และจำนวนคลิ๊กเมาส์ (ครั้ง) คะแนนความพึงพอใจ คะแนนอารมณ์เชิงบวก – ลบ และคะแนนการยอมรับเทคโนโลยี ของแต่ละงานทดสอบของการทดลองแต่ละรอบ จะถูกนำมาวิเคราะห์ความถดถอยเชิงพหุเพื่อหาความสัมพันธ์ของแต่ละปัจจัยในความสามารถในการใช้งาน การตอบสนองทางอารมณ์ และการยอมรับเทคโนโลยี แบ่งตามการทดสอบในแต่ละรอบ ผลการวิเคราะห์ความสัมพันธ์พบว่า ปัจจัยที่สำคัญต่อความพึงพอใจในการใช้งานและการนำระบบไปใช้งานจริงเมื่อผู้ใช้ยังไม่เคยมีประสบการณ์การใช้งานมาก่อนคือ การตอบสนองทางอารมณ์เชิงบวก – ลบ และการรับรู้ความง่ายในการใช้งาน ซึ่งแสดงให้เห็นว่าการออกแบบผลิตภัณฑ์และเทคโนโลยีให้มีความใช้งานง่ายอย่างเดียวอาจไม่เพียงพอให้ผู้ใช้เกิดความพึงพอใจ ดังนั้นการออกแบบเพื่อให้เกิดการตอบสนองทางอารมณ์ในเชิงบวกจึงเป็นสิ่งสำคัญที่ทำให้เกิดความพึงพอใจและนำไปสู่การตัดสินใจใช้งานผลิตภัณฑ์นั้นๆมากขึ้น