ปฏิสัมพันธ์ระหว่างตำแหน่งของสาระในภาพกับแบบการคิด ที่มีต่อการระลึกได้ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปฏิสัมพันธ์ระหว่างตำแหน่งของสาระในภาพกับแบบการคิดที่มีต่อการระลึกได้ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่สาม โดยกลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนโรงเรียนศรีราชา ปีการศึกษา 2529 จำนวน 333 คน ซึ่งได้ผ่านการทดสอบ เดอะกรุปเอมเบดเดดฟิกเกอร์เทสต์ เพื่อแบ่งประเภทของแบบการคิดออกเป็น 3 ลักษณะ คือ ฟิลด์ อินดิเพนเดนซ์, มิดเดิลกรุป, ฟิลด์ ดิเพนเดนซ์ จากนั้นมาทำการสุ่มตัวอย่างอย่างง่ายนักเรียนที่มีแบบการคิดทั้งสามประเภทออกมากลุ่มละ 75 คน รวมจำนวนกลุ่มตัวอย่างทั้งหมด 225 คน แบ่งนักเรียนในกลุ่มตัวอย่างทั้ง 3 ออกเป็นกลุ่มละ 5 กลุ่มย่อยโดยการสุ่มตัวอย่างอย่างง่ายกลุ่มย่อยละ 15 คน เพื่อเข้ารับการทดลองระลึกสาระของภาพในตำแหน่งต่าง ๆ 5 ตำแหน่ง คือ ตำแหน่งซ้ายบน, ขวาบน, ซ้ายล่าง, ขวาล่าง และกลางภาพ เครื่องมือที่ใช้ในการทดลองเป็นภาพสไลด์ขาวดำ จำนวน 3 ภาพ แบ่งพื้นที่ในแต่ละภาพออกเป็น 5 ตำแหน่งเท่ากัน ในแต่ละตำแหน่งประกอบไปด้วยรูปทรงเรขาคณิตที่มีลักษณะแตกต่างกัน จำนวน 7 สาระ ให้ภาพสไลด์ปรากฏบนจอเป็นเวลาภาพละ 35 วินาที แล้วทดสอบการระลึกสาระในแต่ละภาพเป็นเวลา 1 นาที ในการทดลองให้กลุ่มตัวอย่างดูและระลึกสาระของภาพในแต่ละภาพ กลุ่มตัวอย่างได้รับการทำแบบทดสอบชิปเลย์เทสต์เป็นเวลา 10 นาที เพื่อลดการรบกวนของภาพที่ดูก่อนที่อาจจะมีต่อภาพที่ดูหลัง นำข้อมูลที่รวบรวมได้มาวิเคราะห์โดยวิธีการวิเคราะห์ความแปรปรวนสองทาง และเปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างคู่โดยวิธีของนิวแมนคูลส์ ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. ตำแหน่งภาพทั้งห้า ให้ผลต่อการระลึกของนักเรียนได้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. นักเรียนที่มีแบบการคิดต่างกัน ระลึกจำนวนสาระได้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3. ไม่มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างการระลึกสาระในตำแหน่งทั้งห้า กับแบบการคิดของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่สาม