Please use this identifier to cite or link to this item: https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/56171
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.advisorนิปัทม์ พิชญโยธิน-
dc.contributor.advisorอรัญญา ตุ้ยคำภีร์-
dc.contributor.authorขวัญจิรา วงค์ศิริภักดิ์ดี-
dc.contributor.authorเพ็ญพิชชา เกตุชัยโกศล-
dc.contributor.authorสกาวรรณ บรรณกุลพิพัฒน์-
dc.contributor.otherจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะจิตวิทยา-
dc.date.accessioned2017-11-27T08:57:36Z-
dc.date.available2017-11-27T08:57:36Z-
dc.date.issued2558-
dc.identifier.urihttp://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/56171-
dc.descriptionโครงงานทางจิตวิทยานี้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาตามหลักสูตรปริญญาวิทยาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยา คณะจิตวิทยา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ปีการศึกษา 2558 A senior project submitted in partial fulfillment of the requirements for the Degree of Bachelor of Science in Psychology, Faculty of Psychology, Chulalongkorn University, Academic year 2015en_US
dc.description.abstractงานวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา ความสัมพันธ์ระหว่างบทบาทของปู่ย่าตายาย การสนับสนุนทางสังคมกับความพึงพอใจในชีวิตของผู้สูงวัยไทย เพื่อดูว่าตัวแปรทั้งบทบาทของปู่ย่าตายาย และการสนับสนุนทางสังคม มีความสัมพันธ์ต่อความพึงพอใจในชีวิตของผู้สูงวัยอย่างไร โดยมีวิธีการวิจัยด้วยการเก็บกลุ่มตัวอย่างเป็นผู้สูงวัยที่มีอายุตั้งแต่ 50 - 89 ปี จำนวน 231 คน โดยเก็บข้อมูลในจังหวัดกรุงเทพมหานคร นครปฐม นครราชสีมา และหนองคาย เครื่องมือที่ใช้ในงานวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามข้อมูลทั่วไป แบบสอบถามบทบาทของปู่ย่าตายาย แบบสอบถามบทบาทการสนับสนุนทางสังคม และแบบสอบถามความพึงพอใจในชีวิต ซึ่งทางกลุ่มนิสิตผู้วิจัยได้เก็บแบบสอบถามทั้งรูปแบบเอกสาร และรูปแบบออนไลน์ สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูลในงานวิจัย คือ สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน (Pearson correlation) การถดถอยเชิงพหุคูณ (multiple regression) และการถดถอยเชิงพหุแบบเชิงชั้น (hierarchical regression) ด้วยการใส่ตัวแปรทุกตัวลงในสมการ (enter method) ผลงานวิจัยพบว่า ความพึงพอใจในชีวิตของผู้สูงวัยไทยมีความสัมพันธ์ทางบวกกับบทบาท บรรพบุรุษ (β = .372, p < .05) และมีความสัมพันธ์ทางลบกับบทบาทผู้เลี้ยงดู (β = -.403, p < .05) นอกจากนี้ความพึงพอใจในชีวิตของผู้สูงวัยไทยมีความสัมพันธ์ทางบวกกับการสนับสนุนทางสังคมจากลูก (β = .342, p < .05) การสนับสนุนทางสังคมจากคู่สมรส (β = .266, p < .05) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05en_US
dc.description.abstractalternativeThe purpose of this study was to examine relations among grandparenting roles, social support, and life satisfaction. Participants were 231 older adults (50 – 89 years old). Participants completed a set of questionnaires, consisted of personal data, grandparenting role scale, social support scale and life satisfaction scale. The results indicated that life satisfaction was positively and significantly correlated with ancestor role (β = .372, p < .05) and life satisfaction was negatively correlated with nurturer role (β = -.403, p < .05). Besides social support from children (β = .342, p < .05) and social support from spouse (β = .266, p < .05) was positively and significantly correlated with life satisfaction.en_US
dc.language.isothen_US
dc.publisherจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยen_US
dc.rightsจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยen_US
dc.subjectจิตวิทยาพัฒนาการen_US
dc.subjectความสุขในผู้สูงอายุen_US
dc.subjectDevelopmental psychologyen_US
dc.subjectHappiness in old ageen_US
dc.titleความสัมพันธ์ระหว่างบทบาทของปู่ย่าตายาย การสนับสนุนทางสังคม และความพึงพอใจในชีวิตของผู้สูงวัยไทยen_US
dc.title.alternativeRELATIONS AMONG GRANDPARENTING ROLES, SOCIAL SUPPORT, AND LIFE SATISFACTION IN THAI OLDER ADULTSen_US
dc.typeSenior Projecten_US
dc.email.advisornipat.p@chula.ac.th-
dc.email.advisorarunya.t@chula.ac.th-
Appears in Collections:Psy - Senior Projects

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
kwanchira_wo.pdf1.38 MBAdobe PDFView/Open


Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.