การคัดเลือกดัชนีที่เหมาะสมเพื่อการเปรียบเทียบโครงสร้างพื้นฐานด้านพลังงาน

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบโครงสร้างพื้นฐานด้านพลังงานระหว่างประเทศ โดยพิจารณาคัดเลือกจากดัชนีชี้วัดต่างๆ เพื่อให้ได้ดัชนีที่เหมาะสมในการชี้วัดสถานการณ์ด้านโครงสร้างพื้นฐานด้านพลังงานของประเทศไทยเพื่อนำมาซึ่งข้อเสนอแนะเชิงนโยบายในการวางแผน ซึ่งการศึกษานี้จะเน้นไปที่พลังงานจากน้ำมันเชื้อเพลิง และไฟฟ้า เป็นหลัก โดยใช้ข้อมูลในปี พ.ศ. 2557 ในระดับประเทศ แบ่งเป็น 3 กลุ่ม ดังนี้ กลุ่มประเทศที่พัฒนาแล้ว กลุ่มประเทศที่กำลังพัฒนา และทุกกลุ่ม ประมาณ 60 ประเทศในโลก และในระดับจังหวัด ใช้ข้อมูล 77 จังหวัดของไทย เพื่อนำมาวิเคราะห์ด้วยสมการถดถอยเชิงเส้น ซึ่งพิจารณาจากระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 และคัดเลือกสมการแบบจำลองจากค่าสัมประสิทธิ์การตัดสินใจ (R2) ที่มีค่าสูงสุด ในแบบจำลองที่สมเหตุสมผล พบว่า ดัชนีที่เหมาะสมในการชี้วัดโครงสร้างพื้นฐานด้านพลังงานระดับประเทศ สำหรับในภาพรวมโดยเฉพาะกลุ่มประเทศที่พัฒนาแล้ว(OECD) ได้แก่ ปริมาณการใช้น้ำมันเชื้อเพลิง และการใช้ไฟฟ้าต่อขนาดพื้นที่ อย่างไรก็ดี ในกรณีสำหรับกลุ่มประเทศที่กำลังพัฒนา ได้แก่ ปริมาณการใช้น้ำมันเชื้อเพลิงและการใช้ไฟฟ้าต่อจำนวนประชากร จะมีความเหมาะสมกว่า ในส่วนของไทยนั้น ปริมาณการใช้น้ำมันดีเซล น้ำมันเบนซินต่อปริมาณการเดินทางบนทางหลวง และปริมาณการใช้ไฟฟ้าต่อพื้นที่ถือเป็นดัชนีที่ควรนำมาพิจารณา ดัชนีเหล่านี้จะเป็นประโยชน์อย่างมากสำหรับภาครัฐไทยในการกำหนดนโยบายที่เกี่ยวข้องกับโครงสร้างพื้นฐานด้านพลังงานของประเทศต่อไป ได้แก่ กำหนดระยะเวลาที่จะต้องขยายโรงกลั่นน้ำมัน หรือสร้างโรงไฟฟ้าใหม่ เป็นต้น