ความเครียดในการปฏิบัติงานของพยาบาลห้องฉุกเฉินโรงพยาบาลเอกชนในเขตกรุงเทพมหานคร

Abstract

ศึกษาระดับความเครียดและปัจจัยที่มีผลต่อความเครียด และปัจจัยที่มีผลต่อความเครียดในการปฏิบัติงานของพยาลบาลห้องฉุกเฉิน กลุ่มตัวอย่างเป็นพยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานประจำในห้องฉุกเฉิน โรงพยาบาลเอกชน ที่ขึ้นทะเบียนเป็นโรงพยาบาลขนาด 250 เตียงขึ้นไปในเขตกรุงเทพมหานครปี 2550 จำนวนทั้งหมด 178 คน จาก 16 โรงพยาบาล เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคลและแบบสอบถามความเครียดสวนปรุง ชุด 60 ข้อ (SPST-60)ซึ่งประกอบด้วย 3 ส่วนคือ ส่วนที่ 1 ระดับความไวต่อความเครียด ส่วนที่ 2 ที่มาของความเครียด และส่วนที่ 3 อาการของความเครียด วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้วิธีสถิติเชิงพรรณา Chi-square, Pearson correlation coefficiency, t- test และ Multiple linear regression analysis ตามความเหมาะสม ผลการศึกษาระดับความเครียดและปัจจัยที่มีผลต่อความเครียดในการปฏิบัติงานของพยาบาลห้องฉุกเฉิน พบว่า กลุ่มตัวอย่างมีความเครียดในระดับรุนแรงคิดเป็น 16.9% ระดับสูง 28.7% และระดับปานกลาง 36.0% โดยมีค่าเฉลี่ยของคะแนนความเครียดเท่ากับ 27.3 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 7.92 ปัจจัยที่สัมพันธ์กับความเครียดในการปฏิบัติงานของพยาบาลฉุกเฉิน (p<0.01) คือ ความสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมงานและปัจจัยที่สัมพันธ์กับความเครียดในการปฏิบัติงาน (p<0.05) ได้แก่ ปัจจัยสาเหตุเรื่องงานและปัจจัยสาเหตุด้านการเงิน เมื่อวิเคราะห์ความถดถอยเชิงพหุพบว่า ตัวแปรที่สามารถอธิบายความเครียดในการปฏิบัติงานของพยาบาลฉุกเฉินได้ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ p<0.01 ได้แก่ ความสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมงาน และปัจจัยสาเหตุด้านการเงิน (R² = 0.082)