ทิศทางของสถาบันอุดมศึกษาเอกชน ตั้งแต่ปีพุทธศักราช 2531-2545

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาทิศทางของสถาบันอุดมศึกษาใน 15 ปีข้างหน้า ในเรื่องของความเป็นเจ้าของ การลงทุน การบริหาร ความก้าวหน้าทางวิชาการและเอกลักษณ์ของสถาบัน โดยการสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิ 2 กลุ่ม คือ ผู้บริหารระดับสูงของสถาบันอุดมศึกษาเอกชนทั้ง 25 แห่ง จำนวน 25 คน และผู้ทรงคุณวุฒิทางการอุดมศึกษา 25 คน ผลการวิจัยพบว่า สถาบันอุดมศึกษาเอกชนใน 15 ปีข้างหน้า จะมุ่งพัฒนาทางด้านคุณภาพ สร้างชื่อเสียงของสถาบันเพื่อดึงดูดนักศึกษา มีการเปิดหลักสูตรทางด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีมากขึ้น เพื่อสนองความต้องการของประเทศ แต่ยังคงเน้นหลักสูตรสังคมศาสตร์ด้านบริหารธุรกิจที่เอกชนมีความถนัดและต้นทุนต่ำเป็นหลัก โดยที่หลักสูตรจะมีลักษณะแหวกแนวจากสถาบันอุดมศึกษาของรัฐและมีเอกลักษณ์เฉพาะของสถาบันอุดมศึกษา เป็นที่ต้องการของตลาดแรงงานภาคเอกชน การศึกษาจะขยายในระดับบัณฑิตศึกษามากขึ้นการขยายตัวของสถาบัน และการขยายวิทยาเขตของสถาบันที่มั่นคงมีชื่อเสียงแล้วเป็นไปได้มาก ในเมืองหลวงหรือเมืองใหญ่ในเขตอุตสาหกรรมที่มีสภาพเศรษฐกิจดี ด้วยนักศึกษาและอาจารย์ส่วนใหญ่ยังมีค่านิยมพอใจที่จะอยู่ในกรุงฯ มากกว่าต่างจังหวัด ทิศทางในอนาคตของความเป็นเจ้าของสถาบันอุดมศึกษาเอกชน จะมีแนวโน้มเปลี่ยนจากเจ้าของคนเดียวมาเป็นเจ้าของแบบกลุ่มบุคคล โดยเฉพาะมูลนิธิมากขึ้นด้วย จะต้องแข่งกันระดมทุน เพื่อจัดการศึกษาที่มีคุณภาพจนเป็นที่ยอมรับเชื่อถือของประชาชนและได้รับความร่วมมือจากภาคธุรกิจเอกชน การบริหารงานที่จะผสมผสานการใช้มืออาชีพมาบริหารมากขึ้น สถาบันอุดมศึกษาเอกชนประสบปัญหาหลายอย่างที่เกี่ยวกับนโยบายการศึกษาที่ไม่แน่นอนของรัฐและกฎระเบียบของทบวงมหาวิทยาลัยที่ควบคุมมาตรฐาน จนทำให้ขาดความคล่องตัวในการแก้ปัญหาตามสภาพของสถาบันแต่ละแห่ง และเป็นอุปสรรคต่อการพัฒนาสถาบัน เช่น เกณฑ์อัตราส่วนอาจารย์ประจำต่ออาจารย์พิเศษ การเก็บค่าเล่าเรียน การเตรียมอุปกรณ์ ภาษี อาคารสถานที่ และการลงทุน ทบวงมหาวิทยาลัยได้ปรับปรุงแก้ไขให้ดีขึ้นบ้างแล้ว แต่ยังรักษามาตรฐานอยู่ และได้จัดตั้งกองทุนให้สถาบันอุดมศึกษาเอกชนกู้ยืมระยะยาวไปพัฒนาสถาบันด้วยดอกเบี้ยต่ำ อีกทั้งยอมให้การจัดเก็บค่าหน่วยกิตลอยตัว และวางมาตรฐานการนำเงินรายได้กลับมาลงทุนเพื่อการศึกษา