การออกกลางคันจากโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น การย้ายถิ่นเข้าสู่ความเป็นแรงงานและผลกระทบ: กรณีศึกษาจังหวัดสุรินทร์

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสาเหตุในการออกกลางคันและการย้ายถิ่นเข้าสู่ความเป็นแรงงาน กระบวนการย้ายถิ่น และผลกระทบจากการย้ายถิ่นเข้าสู่ความเป็นแรงงานของแรงงานที่ออกกลางคันจากโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนต้นในจังหวัดสุรินทร์ และแสวงหาแนวทางในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของแรงงานที่ออกจากการศึกษากลางคันจากโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนต้นในจังหวัดสุรินทร์ โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ประกอบด้วย การสัมภาษณ์เชิงลึก การสัมภาษณ์ และการสังเกตการณ์แบบไม่มีส่วนร่วม ผลการศึกษากรณีศึกษา 9 ราย พบว่าสาเหตุในการออกกลางคัน ประกอบด้วย ปัจจัยผลักดันออกจากสถานศึกษา อันประกอบไปด้วย ความยากของเนื้อหา การเรียนการสอนไม่น่าสนใจ ความรุนแรงในสถานศึกษาทั้งจากครูและเพื่อนนักเรียน และฐานะทางเศรษฐกิจของครอบครัว ปัจจัยดึงดูดออกจากสถานศึกษา ประกอบด้วย ความต้องการย้ายถิ่นเพื่อทำงานช่างเฟอร์นิเจอร์ และปัจจัยความไม่ดึงดูดใจของระบบโรงเรียน ส่วนสาเหตุในการย้ายถิ่น ประกอบด้วย ปัจจัยผลักดันจากพื้นที่ต้นทาง อันประกอบไปด้วย ฐานะทางเศรษฐกิจ และค่านิยมของครอบครัว และปัจจัยดึงดูดจากพื้นที่ปลายทาง ประกอบด้วย การได้รับการชักชวนและอำนวยความสะดวก โอกาสในการมีรายได้ ปัจจัยด้านสัมพันธภาพ ปัจจัยด้านความสบาย และปัจจัยด้านความจรรโลงใจ ประกอบด้วย โอกาสในการเดินทางและการเรียนรู้ สำหรับกระบวนการย้ายถิ่น พบว่ากรณีศึกษาได้รับการอำนวยความสะดวกในการเดินทาง การพักอาศัย งาน รายได้ และการปรับตัวหลังการย้ายถิ่นจากเครือข่ายผู้รับเหมาตกแต่งภายในในชุมชน นอกจากนี้ ผลกระทบจากการย้ายถิ่น ได้แก่ ผลกระทบด้านรายได้ ประกอบด้วย ความพึงพอใจกับรายได้ที่ได้รับ การมีเงินส่งกลับให้ครอบครัว การมีเงินสำหรับใช้จ่ายฟุ่มเฟือย การมีเงินเก็บสำหรับการกลับมาลงหลักปักฐานที่บ้าน และการขาดรายได้ในช่วงรองาน ผลกระทบต่อความนับถือตนเองที่เพิ่มขึ้น ผลกระทบต่อความใกล้ชิดของครอบครัวที่มีประชากรวัยพึ่งพิง โดยการต้องทิ้งผู้สูงอายุไว้ที่บ้าน ผลกระทบจากสภาพแวดล้อมในการทำงาน ประกอบด้วย การเจอเพื่อนร่วมงานที่มีพฤติกรรมไม่พึงประสงค์ สภาพแวดล้อมการทำงานที่เป็นมลภาวะทางกลิ่น และสภาพแวดล้อมการทำงานที่เอื้ออำนวยต่อสภาวะร่างกาย และผลกระทบต่อการเป็นลูกหลานที่ดี