ผลของโปรแกรมการสนับสนุนการพยาบาลระยะวิกฤตต่อความวิตกกังวลของผู้ปกครองทารกแรกเกิดในหอผู้ป่วยหนัก

Abstract

การวิจัยเชิงทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการสนับสนุนการพยาบาลระยะวิกฤตต่อความวิตกกังวลของผู้ปกครองทารกแรกเกิดในหอผู้ป่วยหนัก กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ปกครองของทารกแรกเกิดที่เข้ารับการรักษาในหอผู้ป่วยหนักภายในระยะเวลา 72 ชั่วโมงแรกรับ จำนวน 40 คน เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง โดยศึกษากับกลุ่มควบคุมก่อนแล้วตามด้วยการศึกษากับกลุ่มทดลอง กลุ่มละ 20 ราย กลุ่มควบคุมได้รับการพยาบาลตามปกติ กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมการสนับสนุนการพยาบาลระยะวิกฤต วันละครั้ง ครั้งละ 30 – 45 นาที รวม 3 วัน เครื่องมือที่ใช้ในการทดลอง คือ โปรแกรมการสนับสนุนการพยาบาลระยะวิกฤต สไลด์มัลติวิชั่นแนะนำหอผู้ป่วยหนัก และคู่มือปฏิบัติของผู้ปกครองขณะเข้าเยี่ยมทารกในหอผู้ป่วยหนัก ที่ผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาเครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลคือแบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคลและแบบประเมินความวิตกกังวลขณะเผชิญของผู้ปกครองทารกแรกเกิดในหอผู้ป่วยหนักซึ่งผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหา มีค่าความเที่ยงแบบครอนบาคอัลฟ่า เท่ากับ .84 วิเคราะห์ข้อมูลโดยการใช้สถิติ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่า ที และการวิเคราะห์ความแปรปรวนร่วม ซึ่งใช้อายุผู้ปกครองและความรุนแรงของโรคทารกแรกเกิด เป็นตัวแปรร่วมในการวิจัย ผลการวิจัยพบว่า 1.คะแนนเฉลี่ยความวิตกกังวลของผู้ปกครองทารกแรกเกิดในหอผู้ป่วยหนักภายหลังได้รับโปรแกรมการสนับสนุนการพยาบาลในระยะวิกฤตลดลงกว่าก่อนได้รับโปรแกรมการสนับสนุนการพยาบาลในระยะวิกฤต อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2.คะแนนเฉลี่ยของความวิตกกังวลของผู้ปกครองทารกแรกเกิดในหอผู้ป่วยหนักกลุ่มที่ได้รับโปรแกรมการสนับสนุนการพยาบาลระยะวิกฤตต่ำกว่ากลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปรกติอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05