แนวทางการบริหารจัดการนวัตกรรมในสถาบันอุดมศึกษา : กรณีศึกษา ศูนย์กลางนวัตกรรม แห่งคณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

Abstract

จุดประสงค์ของงานวิจัยนี้คือ สร้างกรอบการบริหารจัดการนวัตกรรมศูนย์กลางนวัตกรรมแห่งคณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ซึ่งก่อตั้งขึ้นมาใหม่เพื่อสนับสนุนและบ่มเพาะนวัตกรรมสำหรับผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในคณะฯ ได้แก่ นิสิต อาจารย์ บุคลากร และศิษย์เก่า โดยผู้วิจัยได้ศึกษาวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องกับปัจจัย กรอบ และมาตรฐานการจัดการนวัตกรรม ทั้งในภาคอุตสาหกรรมและสถาบันการศึกษา เพื่อหาคุณลักษณะทางคุณภาพในการสร้างข้อคำถามความต้องการของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย จากนั้นได้จำแนกความต้องการของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียตามโมเดลของคาโน หลังจากนั้นแปลงความต้องการของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียมาสู่ความต้องการด้านการออกแบบ หรือคุณลักษณะทางเทคนิค โดยใช้การกระจายหน้าที่เชิงคุณภาพ ซึ่งพบว่าคุณลักษณะทางเทคนิคที่มีความสำคัญสูงสุด 3 อันดับแรก ได้แก่ 1) มีช่องทางในการประสานงานกับหน่วยงานทั้งภาครัฐและเอกชน 2) คณะฯ มีกลยุทธ์ในการสนับสนุนการสร้างนวัตกรรม และ 3) มีระบบการสร้างความร่วมมือภายในคณะฯ ตามลำดับ จากนั้นได้เข้าสู่การศึกษาแนวคิดในการจัดการนวัตกรรมจากตัวอย่างที่ประสบความสำเร็จและมีความสอดคล้องกับองค์กร สุดท้ายผลลัพธ์ที่ได้ก็คือ กรอบการจัดการนวัตกรรม ซึ่งประกอบด้วย 3 ขั้นตอน ได้แก่ 1) ขั้นตอนการสร้างแนวคิด กระบวนการ และทักษะในการคิดแบบนวัตกรรม โดยมีหน่วยงานส่งเสริมในด้านการสร้างทักษะจากการฝึกงาน งานวิจัย หัวข้อนวัตกรรมจากภาคอุตสาหกรรม การเรียนการสอนที่เน้นการคิดวิเคราะห์ ออกแบบแนวทางแก้ปัญหา ดำเนินการประยุกต์แก้ไขปัญหา และปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง 2) ขั้นตอนการปฏิบัติการ มีหน่วยงานสนับสนุนให้เกิดสร้างนวัตกรรมกรรม ผู้มีบทบาทด้านการจัดการด้านวัฒนธรรม และวัฒนธรรมการสร้างนวัตกรรม และ 3) ขั้นตอนไปสู่เป้าหมาย มีหน่วยงานสนับสนุนเพื่อให้เกิดการนำผลงานด้านนวัตกรรมไปสู่เชิงพาณิชย์ และสังคม