การศึกษาเกณฑ์ในการปันส่วนต้นทุนค่าไฟฟ้าแยกตามประเภทผู้ใช้ไฟฟ้า

Abstract

การตั้งราคาค่าไฟฟ้าเรียกเก็บจากผู้ใช้ไฟฟ้าประเภทเรียกเก็บตามปริมาณการใช้ไฟฟ้ายังไม่สะท้อนให้เห็นถึงต้นทุนส่วนการใช้กำลังไฟฟ้าที่ทำให้เกิดความต้องการใช้ไฟฟ้าสูงสุด(PEAK) ซึ่งถือว่าเป็นปัจจัยที่มีความสำคัญเพราะการเกิด PEAK มากๆจนมีแนวโน้มที่จะสูงกว่ากำลังการผลิตที่มีอยู่ทำให้การไฟฟ้าฝ่ายผลิตต้องทำการสำรองกำลังการผลิตไฟฟ้าโดยการลงทุนสร้างโรงไฟฟ้าใหม่ซึ่งใช้เงินลงทุนสูงและใช้ระยะเวลานานในการก่อสร้างหรือการซื้อไฟฟ้าจากต่างประเทศ ดังนั้นเพื่อให้การเรียกเก็บค่าไฟฟ้าสะท้อนให้เห็นถึงต้นทุนการทำให้เกิด PEAK แล้วจึงทำการพิจารณาแบ่งประเภทต้นทุนออกเป็น 2 ส่วนคือ ส่วนที่ผู้ใช้ไฟฟ้ารับภาระเท่ากันและส่วนที่เกี่ยวข้องกับการทำให้เกิด PEAK ซึ่งต้นทุนส่วนนี้จะต้องทำการปันส่วนตามเกณฑ์ที่ผู้วิจัยได้กำหนดขึ้นมา โดยเกณฑ์ที่คัดเลือกขึ้นมาแบ่งเป็น 2 มุมมองแบ่งย่อยได้ 4 เกณฑ์ มุมมองแรกคือการเรียกเก็บค่าไฟฟ้าอัตราปกติมี 1 เกณฑ์คือปริมาณการใช้ไฟฟ้ารวมตลอดทั้งปี ส่วนมุมมองที่สองคือการเรียกเก็บค่าไฟฟ้าแบบ TOU มี 3 เกณฑ์ที่เกี่ยวข้องคือ ความต้องการใช้ไฟฟ้าสูงสุด,สัดส่วนการเกิดความต้องการใช้ไฟฟ้าสูงสุดรวม,ความแตกต่างระหว่างพฤติกรรมการใช้ไฟฟ้าเทียบกับมติ กกพ. จากนั้นนำเกณฑ์ที่ได้มาทำการวิเคราะห์ความไวต่อการเปลี่ยนแปลงโดยเริ่มจากการให้ค่าน้ำหนักแต่ละเกณฑ์เท่ากัน 1:1:1:1 เพื่อดูแนวโน้มในการเปลี่ยนแปลงของแต่ละเกณฑ์ว่าเกิดประโยชน์แก่ผู้ใช้ไฟฟ้าประเภทใดบ้าง จากนั้นนำมาวัดผลโดยพิจารณาว่าเกณฑ์ที่ผู้ใช้ไฟฟ้าได้รับผลกระทบน้อยที่สุดคืออัตราส่วนที่เกี่ยวข้องกับ PEAK ซึ่งถ้าเพิ่มค่าน้ำหนักให้กับเกณฑ์นี้มากๆก็จะช่วยให้ผุ้ใช้ไฟฟ้าได้รับผลกระทบน้อยลง