การเตรียมฟิล์มพอยูรีเทนจากผลิตภัณฑ์ที่ได้จากการไกลโคไลซ์ขวดเพ็ตใช้แล้วภายใต้พลังงานไมโครเวฟ

Abstract

งานวิจัยนี้มีจุดประสงค์เพื่อเตรียมฟิล์มพอลิยูรีเทนจากผลิตภัณฑ์ที่ได้จากการไกลโคไลซ์พอลิเอทิลีนเทเรฟแทเลตหรือเพ็ตภายใต้พลังงานไมโครเวฟ โดยเริ่มจากการนำขวดเพ็ตใช้แล้วมาย่อยสลายด้วยไดเอทิลีนไกลคอลที่มากเกินพอในอัตราส่วนโดยโมลระหว่างเพ็ตต่อ ไกลคอล 1:6 โดยใช้ตัวเร่งปฏิกิริยาชนิดต่างๆ ได้แก่ ซิงค์แอซีเทต โซเดียมไบคาร์บอเนต โซเดียมคาร์บอเนต โซเดียมคลอไรด์ และแคลเซียมคลอไรด์ ในปริมาณร้อยละ 0.5 โดยน้ำหนักของเพ็ต เมื่อพิจารณาอัตราการย่อยสลายเพ็ตและร้อยละผลได้ของเพ็ตที่ถูกไกลโคไลซ์ พบว่าซิงค์แอซีเทต โซเดียมไบคาร์บอเนต และโซเดียมคาร์บอเนต สามารถใช้เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาที่มีประสิทธิภาพสำหรับการไกลโคไลซ์ภายใต้พลังงานไมโครเวฟ จากนั้นนำไกลโคไลซ์โพรดักส์ที่ได้มาทำปฏิกิริยากับไดฟีนิลมีเทนไดไอโซไซยาเนตเพื่อสังเคราะห์เป็นพอลิยูรีเทน ร่วมกับเชนเอกซ์เทนเดอร์ชนิดต่างๆ ได้แก่ น้ำมันละหุ่ง พอลิเอทิลีนไกลคอลที่มีน้ำหนักโมเลกุล 1,000 4,000 และ 6,000 โดยใช้กระบวนการเกิดพอลิเมอร์แบบสารละลาย ซึ่งสามารถขึ้นรูปพอลิยูรีเทนที่สังเคราะห์ได้เป็นฟิล์มที่มีความยืดหยุ่นและเรียบใสคล้ายยางได้ พบว่าผลิตภัณฑ์ที่ได้จากการไกลโคไลซ์โดยใช้ซิงค์ แอซีเทตและโซเดียมไบคาร์บอเนตสามารถนำไปสังเคราะห์เป็นพอลิยูรีเทนร่วมกับ เชนเอกซ์เทนเดอร์ได้ทุกชนิด เมื่อนำฟิล์มพอลิยูรีเทนไปวิเคราะห์และทดสอบสมบัติต่างๆ พบว่าชนิดของ เชนเอกซ์เทนเดอร์ที่ใช้ในการสังเคราะห์พอลิยูรีเทนและชนิดของตัวเร่งปฏิกริยาที่ใช้ในการเตรียมไกลโคไลซ์โพรดักส์มีผลต่อความสามารถในการขึ้นรูป อุณหภูมิเริ่มการสลายตัว ความแข็ง ความทนแรงดึง และอุณหภูมิกลาสทรานซิชัน ของฟิล์มพอลิยูรีเทนที่เตรียมได้ โดยเฉพาะเมื่อใช้พอลิเอทิลีนไกลคอลที่มีน้ำหนักโมเลกุลสูงเป็นเชนเอกซ์เทนเดอร์จะทำให้ฟิล์มพอลิยูรีเทนมี ความเป็นอิลาสโตเมอร์มากขึ้น