ลักษณะทางคลินิกของผู้ป่วยโรคข้อเลื่อนที่มีอาการที่มารับการรักษา ที่แผนกผู้ป่วยนอกของทางโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์

Abstract

ผู้ป่วยโรคข้อเสื่อมที่มารับการรักษาที่แผนกผู้ป่วยนอกของโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ ระหว่างเดือนธันวาคม 2534 ถึงเดือนมกราคม 2535 ได้รับการสุ่มตัวอย่างและคัดเลือกเข้าศึกษาจำนวน 96 คน เป็นผู้ป่วยชาย 11 คน (อายุเฉลี่ย 61.9 ปี) และผู้ป่วยหญิง 85 คน (อายุเฉลี่ย 60.9 ปี) พบว่ามีอาการของ peripheral joints มากที่สุดคือ 59 คน (61.5%) รองลงมาคือ combined peripheral joints และ spine 34 คน (35.4%) ที่มาด้วยอาการของ spine อย่างเดียวมีเพียง 3 คน (3.1%) ค่าเฉลี่ย body mass index (BMI) ในผู้ป่วยชายเท่ากับ 24.9 ซึ่งอยู่ในขอบบนของค่าปกติ แต่ BMIสูงสุด (คิดจากน้ำหนักตัวสูงสุดที่เคยมี) เท่ากับ 26.3 ซึ่ง overweight เพียงเล็กน้อย ค่าเฉลี่ย BMI และ BMI สูงสุดในผู้ป่วยหญิงเท่ากับ 26.6 และ 28.3 ซึ่งอยู่ในค่า overweight peripheral joints ที่พบบ่อยที่สุดคือ ข้อเข่า 87 คน จาก 93 คน (93.5%) รองลงมาคือ ข้อของมือ 22 คน (23.7%) โดยไม่พบข้อสะโพกเสื่อมเลย ผู้ป่วย 37 คนมี spondylosis ซึ่งพบที่ lumbar spine มากกว่า cervical spine ประมาณ 2 เท่า (30 คน และ 16 คน ตามลำดับ) ผู้ป่วยที่มีอาการของ weight-bearing joint ส่วนใหญ่อยู่ใน functional class I และ II (63.3%) โดยมีค่าเฉลี่ยของระยะเวลาตั้งแต่มีอาการ 4.9 ปี 63.5% ของผู้ป่วยมี associated diseases โดยพบความดันโลหิตสูงมากที่สุดคือ 43.8% และเบาหวาน 12.5% ค่าประมาณของ primary OA คือ 61.5-96.9% ส่วนใหญ่เป็น peripheral joints diseases และพบกลุ่มผู้ป่วยที่เข้าได้กับ primary generalized OA 15 คน (15.6%) ค่าประมาณของ secondary OA เท่ากับ 3.1-38.5% เกิดจาก acute trauma 0-13.5% chronic trauma 0-27% calcium deposition disease 2.9% และ gout 1.04%