การปรับปรุงกฎหมายไทยเกี่ยวกับการอนุญาโตตุลาการ ว่าด้วยการค้าระหว่างประเทศ

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงปัญหาและข้อขัดข้องในการบังคับใช้พระราชบัญญัติอนุญาโตตุลาการ พุทธศักราช2530 ในการระงับข้อพิพาทโดยวิธีอนุญาโตตุลาการทั้งกรณีที่ เป็นการอนุญาโตตุลาการในประเทศและระหว่างประเทศ พร้อมทั้งศึกษาแนวทางแก้ไขข้อบกพร่องที่ปรากฏในพระราชบัญญัติอนุญาโตตุลาการ พุทธศักราช2530 โดยการวิเคราะห์เปรียบเทียบกับกฎหมายต้นแบบว่าด้วยอนุญาโตตุลาการทางการค้าระหว่างประเทศของคณะกรรมาธิการกฎหมายการค้าระหว่างประเทศแห่งสหประชาชาติ (UNCITRAL' S MODEL LAW) ผลการวิจัยพบข้อบกพร่องในการบังคับใช้พระราชบัญญัติอนุญาโตตุลาการ พุทธศักราช2530 คือไม่ได้มีการกำหนดบทบัญญัติ เกี่ยวกับกรณีที่ถือเป็นการเริ่มต้นกระบวนการอนุญาโตตุลาการอันจะถือว่าทำให้อายุความสะดุดหยุดลง ความคลุมเครือในการตีความเรื่องผู้มีอำนาจพิจารณาของอำนาจของอนุญาโตตุลาการการขาดบทบัญญัติถึงหลักเกณฑ์ในการพิจารณาทำคำชี้ขาด ความไม่ชัดเจนของบทบัญญัติในการบังคับใช้เกี่ยวกับวิธีการแต่งตั้งอนุญาโตตุลาการในกรณีที่คู่กรณีได้กำหนดจำนวนอนุญาโตตุลาการไว้ แต่ไม่ได้ตกลงเกี่ยวกับวิธีการแต่งตั้ง และไม่มีบทบัญญัติเกี่ยวกับหลักเกณฑ์ในการเพิกถอนคำชี้ขาดอันจะทำให้คำชี้ขาดไม่มีผลบังคับได้ต่อไป การศึกษาวิจัยนี้จึงเสนอแนะให้มีการแก้ไขปรับปรุงพระราชบัญญัติอนุญาโตตุลาการ พุทธศักราช2530 โดยเพิ่มบทบัญญัติในการแก้ไขปัญหาข้อบกพร่องข้างต้นโดยการนำกฎหมายต้นแบบว่าด้วยอนุญาโตตุลาการทางการค้าระหว่างประเทศมาเป็นแบบในการแก้ไขปรับปรุงเพื่อให้กฎหมายอนุญาโตตุลาการของไทยมีประสิทธิภาพและเป็นที่ยอมรับในระดับระหว่างประเทศ