การบำบัดน้ำเสียทางชีววิทยาแบบใช้ออกซิเจน โดยกระบวนการฟลูอิดไดซ์เบด

Abstract

กระบวนการฟลูอิดไดซ์เบดที่ใช้บำบัดน้ำเสียทางชีววิทยาแบบใช้ออกซิเจนในการทดลองนี้ ใช้ท่ออะคริลิคขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 7.62 ซม. ความสูง 3.00 เมตร เป็นถังปฏิกรณ์ และทรายขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 0.48-0.60 มม. เป็นอนุภาคตัวกลางบรรจุอยู่ในถังปฏิกรณ์มีความสูงของเบดนิ่งเท่ากับ 100 ซม. การทดลองครั้งนี้แบ่งเป็น 6 การทดลอง โดยแปรเปลี่ยนความเข้มข้นซีโอดีที่ป้อนเข้าสู่ระบบประมาณ 300 และ 500 มก. ต่อลิตรและความเร็วไหลขึ้นของน้ำเท่ากับ 20, 25 และ 30 เมตรต่อชั่วโมง แล้วพิจารณาการทำงานของระบบด้วยประสิทธิภาพในการกำจัดสารอินทรีย์ในรูปของซีโอดีและปริมาณออกซิเจนละลายน้ำในถังปฏิกรณ์ ซึ่งกระบวนการนี้จะเป็นการรวมตะกอนจุลินทรีย์ทั้งชนิดแขวนลอยและชนิดยึดเกาะติดผิวอนุภาคทรายในการย่อยสลายสารอินทรีย์ จากการทดลองพบว่า กระบวนการฟลูอิดไดซ์เบดมีความสามารถในการกำจัดซีโอดีได้เป็นอย่างดี กล่าวคือ ประสิทธิภาพในการกำจัดซีโอดีของกระบวนการมีค่าเท่ากับร้อยละ 78.66-86.30 และ 93.36-96.92 สำหรับซีโอดีทั้งหมดและซีโอดีละลายตามลำดับ ที่ความเข้มข้นของออกซิเจนละลายน้ำเข้าระบบต่ำประมาณ 6.70-7.50 มก.ต่อลิตร และระยะเวลาการกักเก็บน้ำที่ต่ำเท่ากับ 5.70-8.55 นาที นอกจากนั้นยังพบว่าน้ำทิ้งออกจากระบบจะให้ค่าเฉลี่ยซีโอดีละลายเท่ากับ 13-23 มก.ต่อลิตร และค่าเฉลี่ยตะกอนแขวนลอยเท่ากับ 19-41 มก.ต่อลิตร เมื่อพิจารณาจากการทดลองจะเห็นว่าประสิทธิภาพของระบบจะขึ้นอยู่กับความเข้มข้นของน้ำเสียที่ป้อนเข้าสู่ระบบ ปริมาณออกซิเจนละลายน้ำที่ให้ระบบและระยะเวลาการกักเก็บน้ำที่มีผลมากจากความเร็วไหลขึ้นของน้ำ โดยประสิทธิภาพในการกำจัดจะลดลงตามการเพิ่มความเร็วไหลขึ้นของน้ำ