พฤติกรรมการหดตัวของปูนฉาบที่ผสมสารกระจายกักฟองอากาศ

สายัณห์ ผลิตกรรม

Please use this identifier to cite or link to this item: https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/62715

Full metadata record

DC Field	Value	Language
dc.contributor.advisor	เอกสิทธิ์ ลิ้มสุวรรณ	-
dc.contributor.author	สายัณห์ ผลิตกรรม	-
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. บัณฑิตวิทยาลัย	-
dc.date.accessioned	2019-08-15T09:00:29Z	-
dc.date.available	2019-08-15T09:00:29Z	-
dc.date.issued	2533	-
dc.identifier.isbn	9745772666	-
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/62715	-
dc.description	วิทยานิพนธ์ (วศ.ม.)--จุฬาลวงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2533	-
dc.description.abstract	เนื่องจากความไม่สะดวกในการหมักปูนขาวก่อนนำมาใช้ ปัจจุบันหน่วยงานก่อสร้างส่วนใหญ่นิยมนำสารผสมเพิ่มแทนปูนขาวมาใช้ในการผสมปูนฉาบ เพื่อเพิ่มความเหนียวลื่นแทนปูนขาว แต่ปัญหาที่ยังคงพบเห็นอยู่เสมอคือ การแตกร้าวของผิวปูนฉาบ ในงานวิจัยนี้จึงมุ่งที่จะศึกษาพฤติกรรมการหดตัวเนื่องจากการเสียน้ำ ซึ่งเป็นสาเหตุหลักของการแตกร้าวของผิวปูนฉาบ ตลอดจนคุณสมบัติทางกลศาสตร์อื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง เช่น กำลังอัด กำลังดึง โมดูลัสยืดหยุ่น การดูดซึมน้ำ และการขยายตัวตามอุณหภูมิของปูนฉาบที่ผสมโดยวิธีดั้งเดิมคือใช้ปูนขาว เปรียบเทียบกับปูนฉาบที่ผสมสารเพิ่มแทนปูนขาว การทดสอบในงานวิจัยกระทำตามสภาพธรรมชาติ มิได้ควบคุมสภาพแวดล้อม โดยมีอุณหภูมิระหว่าง 30-35° ซ. และความชื้นสัมพันธ์ระหว่าง 75-80% ใช้ปูนซีเมนต์ซิลิก้า และสามผสมเพิ่มประเภทกระจายกักฟองอากาศ ตามมาตรฐาน BS 4887-1973 การวิจัยแบ่งเป็น 2 ขั้นตอน คือ ศึกษาผลกระทบของอัตราส่วนทรายต่อซีเมนต์ เมื่อปูนฉาบนั้นมีการไหลตามมาตรฐาน BS 4721-1981 และศึกษาผลกระทบของอัตราส่วนน้ำต่อซีเมนต์ ผลการทดสอบพบว่า กำลังอัด กำลังดึง ที่อายุ 28 วัน และโมดูลัสยืดหยุ่นจะลดลงตามอัตราส่วนทรายต่อซีเมนต์ที่เพิ่มขึ้น และอัตราส่วนน้ำต่อซีเมนต์ที่เพิ่มขึ้น สำหรับปูนฉาบที่มีอัตราส่วนทรายต่อซีเมนต์เดียวกัน และควบคุมการไหลตามกำหนด พบว่า ปูนฉาบที่ผสมสารเพิ่มแทนปูนขาวจะมีกำลังอัดกำลังดึง และโมดูลัสยืดหยุ่นสูงกว่าปูนฉาบที่ผสมปูนขาว เท่ากับ 10, 15 และ 90% การใช้สารเพิ่มแทนปูนขาวจะสามารถลดปริมาณน้ำที่ใช้ในส่วนผสมปูนฉาบได้ถึง 20% สำหรับการหดตัว การดูดซึมน้ำและการขยายตัวตามอุณหภูมิจะเพิ่มขึ้นตามอัตรส่วนทรายต่อซีเมนต์ และอัตราส่วนน้ำต่อซีเมนต์ สำหรับปูนฉาบที่มีการไหลตามที่กำหนด และอัตราส่วนทรายต่อซีเมนต์เท่ากับ 4:1, 5:1 และ 6:1 พบว่าปูนฉาบที่ผสมปูนขาวจะมีการหดตัวมากกว่าปูนฉาบที่ผสมสาร เพิ่ม 30, 40 และ 60% ตามลำดับ อัตราส่วนกำลังอัดต่อโมดูลัสยืดหยุ่น และการหดตัวสูงสุดของปูนฉาบ มีความสัมพันธ์กันในลักษณะเชิงเส้น	-
dc.description.abstractalternative	Due to the inconvenience of hydration process during lime preparation, admixtures have become widely used in place of lime to increase workability and water retention of plastering mortar. However, cracks of such plaster mortar have become prevalent. The objective of this research topic is to study the shrinkage of plastering mortar as a result of dehydration, which is the main cause of its cracks. In addition, related mechanical properties, i.e., compressive and tensile strength, modulus of elasticity, water absorption and thermal expansion of the original lime-based plastering mortar are compared to those of the admixture-based mortar. The experiment was carried out without environment control. Temperature and relative humidity were between 30-35℃ and 75-80%, respectively. Additives in this study are silicated cement and air-entraining admixture comforming to the BS 4887:1973 standard. Two factors were studied : a) Sand to cement ratio as flow of the plastering mortar is in accordance with the BS 4721:1984 standard, and b) water cement ratio. The experimental results reveal that compressive and tensile strength at 28 days and modulus of elasticity all decrease as sand to cement and water cement ratio increase. At the same sand to cement ratio with specified flow, it was found that the admixture-based mortar possesses 10, 15 and 90%, respectively, higher compressive and tensile strength and modulus of elasticity than those of the lime-based mortar. This is due to the fact that the use of admixture can reduce water content in the mortar up to 20%. The effect of increasing water cement ratio is higher degree of shrinkage, water absorption and thermal expansion. Plastering mortar with flow as specified and with sand to cement ratio of 4:1, 5:1, and 6:1. The study suggests that lime-based mortar possesses 30, 40 and 60% respectively higher shrinkage than admixture-based mortar. Ratio of compressive strength to modulus of elasticity and ultimate shrinkage of plastering mortar have a linear relationship.	-
dc.language.iso	th	-
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	-
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	-
dc.subject	ปูนมอร์ตาร์	-
dc.subject	ปูนซีเมนต์	-
dc.subject	Mortar	-
dc.subject	Cement	-
dc.title	พฤติกรรมการหดตัวของปูนฉาบที่ผสมสารกระจายกักฟองอากาศ	-
dc.title.alternative	Shrinkage Behavior of Plastering Mortars with Air-Entraing Admixture	-
dc.type	Thesis	-
dc.degree.name	วิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิต	-
dc.degree.level	ปริญญาโท	-
dc.degree.discipline	วิศวกรรมโยธา	-
dc.degree.grantor	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	-
Appears in Collections:	Grad - Theses

Files in This Item:

File	Size	Format
Sayan_pa_front_p.pdf	12.63 MB	Adobe PDF	View/Open
Sayan_pa_ch1_p.pdf	10.13 MB	Adobe PDF	View/Open
Sayan_pa_ch2_p.pdf	9.17 MB	Adobe PDF	View/Open
Sayan_pa_ch3_p.pdf	10.35 MB	Adobe PDF	View/Open
Sayan_pa_ch4_p.pdf	2.22 MB	Adobe PDF	View/Open
Sayan_pa_back_p.pdf	54.87 MB	Adobe PDF	View/Open

Show simple item record