การเปรียบเทียบการหลอมโพรโทพลาสท์ของยีสต์ ด้วยวิธีอิเล็กโทรฟิวชันและการใช้สารเคมี

Abstract

ในงานวิจัยนี้ได้ทำการศึกษาการหลอมโพรโทพลาส์ท์ยีสต์ Endomycopsis fibuligera ATCC 9947 กับยีสต์ Candida oleophila NNU62 เพื่อสร้างลูกผสมที่ย่อยแป้งได้เหมือนกับ E. fibuligera และผลิตกรดมะนาวได้เหมือนกับ C. oleophila โดยใช้วิธีอิเล็กโทรฟิวชันเปรียบเทียบกับวิธีการใช้ PEG จากการเตรียมโพรโทพลาสต์เพื่อใช้ในการหลอม พบว่าภาวะที่เหมาะสมในการเตรียมโพรโทพลาสท์ E. fibuligera คือบ่มใน Zymolyase ความเข้มข้น 0.1 มก./มล. ที่อุณหภูมิ 35 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 30 นาที และพบว่าภาวะที่เหมาะสมในการเตรียมโพรโทพลาสท์ C. oleophila คือบ่มใน Zymolyase ความเข้มข้น 0.4 มก./มล. ที่อุณหภูมิ 35 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 30 นาที จากการหลอมโพรโทพลาสท์ระหว่างยีสต์ทั้ง 2 ชนิด พบว่าทั้ง 2 วิธี ได้ลูกผสมที่สามารถผลิตเอนไซม์ย่อยแป้งได้สูงขึ้นหรือลูกผสมที่สามารถผลิตกรดมะนาวได้สูงขึ้น อย่างไรก็ตามจากการหลอมโพรโทพลาสท์โดยวิธีอิเล็กโทรฟิวชัน พบลูกผสมที่สามารถผลิตได้ทั้งเอนไซม์ย่อยแป้งและกรดมะนาวแต่ไม่มีความคงตัว สำหรับภาวะที่เหมาะสมที่จะได้ลูกผสมที่สามารถย่อยแป้งได้สูงกว่า E. fibuligera โดยมีค่า fusion frequency เท่ากับ 0.07 คือการให้สัญญาณคลื่นรูปพัลส์ที่มีความเข้มข้น สนามไฟฟ้า 5 kV/cm จำนวน 10 พัลส์ ในสารละลายซอร์บิทอลเข้มข้น 0.7 โมลาร์ ที่มีแคลเซียมอิออนความเข้มข้น 0.5 มิลลิโมลาร์ และแมกนีเซียมอิออนความเข้มข้น 0.7 มิลลิโมลาร์ ส่วนลูกผสมที่สามารถผลิตกรดมะนาวได้สูงกว่า C. oleophila จะได้จากภาวะเช่นเดียวกับข้างต้น แต่ในสารละลายที่มีแคลเซียมอิออนความเข้[ม]ข้น 0.7 มิลลิโมลาร์ และแมกนีเซียมอิออนความเข้มข้น 0.1 มิลลิโมลาร์ โดยมีค่า fusion frequency เท่ากับ 0.2 ส่วนการหลอมโดยใช้ PEG โดยบ่มที่อุณหภูมิ 20 องศาเซลเซียส เป็นระยะเวลานาน 20 นาที จะได้ลูกผสมที่มีลักษณะโคโลนีเหมือนเชื้อ C. oleophila เท่านั้น โดยลูกผสมที่ได้จะสามารถผลิตกรดมะนาวได้สูงขึ้น โดยมีค่า fusion frequency เท่ากับ 0.2