พฤติกรรมของพรีฟิลเตอร์ในการขจัดแอลจี

Abstract

เมื่อน้ำดิบของระบบประปามีแอลจียู่ในปริมาณมาก จนก่อให้เกิดปัญหาอุดตันเครื่องทรายกรอง ได้ทดลองใช้พรีฟิลเตอร์ซึ่งได้ผลในการกำกัดแอลจี มาใช้กับระบบประปาต้นแบบ ที่เขื่อนศรีนครินทร์ โดยให้น้ำไหลผ่านพรีฟิลเตอร์ในแนวระนาบ และได้เลือกใช้กรวดขนาด 4-12 และ 9-20 มม. เป็นสารกรองของพรีฟิลเตอร์ถังหนึ่งเรียกว่าถึงกรวด, และใช้วงแหวนพลาสติคขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 2" และ 3" และแผ่นพลาสติคลอน หรือกลาสสิเฟล็กซ์ ขนาดระยะห่างแผ่น 1.0 และ 1.5 ซม. เป็นสารกรองของพรีฟิลเตอร์ถังที่สองและสาม โดยเรียกว่า ถังใส่สารกรองพลาสติค ถึงพรีฟิลเตอร์ทั้ง 3 ดังนี้ มีขนาดแต่ละถังเท่ากับ 3 x 5.4 x 0.8 ม³ โดยมีชั้นสารกรองสูง 0.5 ม. โดยประมาณ แต่ละถังแบ่งออกเป็น 3 ส่วนย่อย ขนาด 3 x 1.8 x 0.8 ม³ พรีฟิลเตอร์ทั้ง 9 ส่วนนี้ มีรายละเอียดการจัดวางสารกรอง และตำแหน่งที่ตั้ง แตกต่างกันไปดังนี้คือ ถังกรวดซึ่งแบ่งเป็น 3 ส่วน มีรายละเอียดดังนี้:- ส่วนแรก ใช้กรวดขนาด 9-20 มม. เป็นสารกรอง อัตราการกรองเป็น 5.6 ม³/ซม. ส่วนที่สอง ใช้กรวดขนาด 9-20 มม. และ 4-12 มม. เป็นสารกรอง มีอัตราการกรอง 5.6 ม³/ซม. ส่วนที่สาม ใช้กรวดขนาด 9-20 มม. และ 4-12 มม. เป็นสารกรอง มีอัตราการกรอง 3.6 ม³/ซม. ถังใส่สารกรองพลาสติค 2 ถัง มีรายละเอียดดังนี้:- ส่วนที่หนึ่ง ใช้วงแหวนพลาสติคขนาด ∅ 2" และ 3" อัตราการกรอง 5.36 ม³/ซม. ส่วนที่สอง ใช้วงแหวนพลาสติคขนาด ∅ 2" อัตราการกรอง 5.36 ม³/ซม. ส่วนที่สาม ใช้แผ่นกลาสสิเฟล็กซ์ ขนาดระยะห่างระหว่างแผ่น 1 ซม. อัตราการกรอง 2.55 ม³/ซม. ส่วนที่สี่ ใช้วงแหวนกลาสสิเฟล็กซ์ขนาด ∅ 3" อัตราการกรอง 7.0 ม³/ซม. ส่วนที่ห้า ใช้แผ่นกลาสสิเฟล็กซ์ขนาดระยะห่างระหว่างแผ่น 1.5 และ 1.0 ซม. อัตราการกรอง 7 ม³/ซม. ส่วนที่หก ใช้แผ่นกลาสสิเฟล็กซ์ขนาดระยะห่างระหว่างแผ่น 1.5 และ อัตราการกรอง 7 ม³/ซม. อนึ่ง ถังกรวดทั้ง 3 ส่วน และถังใส่สารกรองพลาสสิคส่วนที่ 1-3 ติดตั้งอยู่ที่ชุมชนเขื่อนศรีนครินทร์ โดยใช้น้ำดิบจากอ่างเก็บน้ำ และถังใส่สารกรองพลาสติค ส่วนที่ 4-6 ติดตั้งอยู่ที่ฝั่งซ้าย บริการนักท่องเที่ยว และใช้น้ำดิบจากน้ำท้ายเขื่อน ได้ทำการศึกษาพฤติกรรมในการขจัดแอลจี โดยมุ่งเก็บข้อมูลของการสะสมของแอลจี ในเทอมคลอโรฟิลล์เอ. และน้ำหนักฟิล์มบนสารกรองพลาสติค ตามระดับความลึกของชั้นกรอง และระยะทางในการไหลของน้ำที่กรองจากพรีฟิลเตอร์ นอกจากนี้ ยังศึกษาถึงชนิดที่สำคัญๆ ซึ่งมีอยู่ในน้ำดิบ, ฟิล์มบนสารกรอง และน้ำที่กรองจากพรีฟิลเตอร์แล้ว สุดท้ายก็ได้หาแนวทางในการทำความสะอาดสารกรองที่ทุ่นแรงและประหยัดอีกด้วย การวิจัยได้ผลสรุปดังนี้คือ 1. สารกรองที่อยู่ในชั้นลึกที่สุด คือ ความสูง 10-30 ซม. จากพื้นถัง มีแอลจีและฟิล์มสะสมอยู่มากที่สุด 2. การกำจัดแอลจี และอนุภาคแขวนลอยในน้ำ เกิดจากการตกตะกอน และการดูดติดผิวเป็นหลัก 3. การสะสมแอลจี และน้ำหนักฟิล์มบนสารกรอง ลดลงตามระยะทางในการไหล คือมีการสะสมมากในช่วงความยาวของถัง 2.4-2.7 ม. (จากความยาวของถังทั้งหมด 3 ม.) 4. แอลจีที่พบในน้ำดิบ ส่วนใหญ่เป็นชนิดอุดตันเครื่องกรอง มากกว่าที่จะเป็นแบบก่อให้เกิดกลิ่นและรส พบว่าพรีฟิลเตอร์สามารถกำจัดไดอะตอมได้ด้วย 5. การล้างกรวดที่อุดตันแล้ว อาจเลือกใช้กรดเกลือ (HC1) ซึ่งหาง่ายและราคาถูก ความเข้มข้นตั้งแต่ 20% โดยปริมาตรขึ้นไป ส่วนสารกรองพลาสติค ทั้งแบบวงแหวน และแผ่นกลาสสิเฟล็กซ์ ซึ่งมีความพรุนมากกว่า 90% ไม่จำเป็นต้องล้างด้วยกรดจึงอาจใช้วิธีพ่นน้ำล้างภายในถัง แล้วถ่ายตะกอนสลัดจ์ออกจากถังในภายหลัง 6. ถังกรวด มีประสิทธิภาพสูงกว่าสารกรองอื่นๆ ในแง่การกำจัดแอลจี และความขุ่น รองลงมา คือวงแหวนพลาสติค และแผ่นกลาสสิเฟล็กซ์ ตามลำดับ