ลักษณะของจิตรกรรมบาโรกในงานภาพยนตร์ของผู้กำกับภาพ วิททอริโอ สโตราโร

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทราบถึงการสร้างความหมายในงานภาพยนตร์ของผู้กำกับภาพ วิททอริโอ สโตราโร วิเคราะห์แนวความคิดด้านจิตรกรรมของศิลปะยุคบาโรกและทราบถึงลักษณะของภาพจิตรกรรมบาโรก ที่ปรากฏในงานกำกับภาพของ วิททอริโอ สโตราโร โดยเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ด้วยกระบวนการวิเคราะห์เนื้อหาจากภาพยนตร์ จำนวน 8 เรื่องที่กำกับภาพโดย วิททอริโอ สโตราโร ได้แก่ ภาพยนตร์เรื่อง The Conformist (1971), Last Tango in Paris (1972), Apocalypse Now (1979), Reds (1981), The Last Emperor (1987), Dick Tracy (1990), Little Buddha (1993) และ Caravaggio (2007) ผลการวิจัยพบว่าลักษณะของภาพจิตรกรรมบาโรกที่ปรากฏในงานกำกับภาพของ วิททอริโอ สโตราโร ซึ่งแสดงให้เห็นคู่ขัดแย้งระหว่างแสงและเงา ความสว่างและความมืด การสื่อความหมายผ่านคุณสมบัติของแสงธรรมชาติและแสงสังเคราะห์ คุณสมบัติของสีและการจัดองค์ประกอบภาพแบบจิตรกรรม โดยลักษณะในงานจิตรกรรมบาโรก จิตรกรมุ่งถ่ายทอดความสมจริงและสำรวจการปะทะกันระหว่าง ‘ความเป็นกับความตาย’ ‘ความดีกับความชั่ว’ และ ความเป็นมนุษย์กับพระเจ้า’ ผ่านการใช้มุมมองและเส้นแสงเงาที่อยู่รวมกันอย่างกลมกลืนในภาพ เทคนิคนี้เรียกว่า ”เคียรอสคูโร” ซึ่งแปลตาม ศัพท์ว่า การเขียนแสง ความขัดแย้งระหว่างแสงและเงาที่กระทบวัตถุหรือตัวละครถูกนำมาใช้ในภาพยนตร์ โดยเป็นสัญลักษณ์แสดงถึง ‘ความเป็นปัจเจกบุคคลกับระบอบสังคม' ตัวอย่างเช่น ในภาพยนตร์เรื่อง The Conformist (1971) แสงและเงาแบ่งแยกโลกของมาเซลโลที่เขาอยู่กับระบอบฟาสซิสต์ ในภาพยนตร์เรื่อง Reds (1981) แสงและเงาแสดงถึงความสัมพันธ์ระหว่าง “แจ็คกับระบบคอมมิวนิสต์" นอกจากนี้เทคนิคการจัดแสงเคียรอสคูโรยังแสดงถึง ‘ความมีสติกับจิตใต้สำนึก ความคิดที่ซ่อนเร้นของมนุษย์’ การแสดงถึงด้านมืดและความรุนแรงภายในจิตใจ ช่วงชีวิตที่เปลี่ยนแปลงไป การจมอยู่กับความทุกข์และความโศกเศร้า สภาวะไม่มั่นคงของจิตใจ ความรุนแรงและความทุกข อีกทั้งยังใช้สร้างบรรยากาศของภาพแสดงถึงอันตรายที่แฝงในความมืด ทั้งหมดนี้ปรากฏอย่างชัดเจนในภาพยนตร์ทั้ง 8 เรื่องที่กำกับภาพโดย วิททอริโอ สโตราโร