การบำบัดน้ำเสียชุมชนโดยใช้บึงประดิษฐ์แบบน้ำไหลใต้ผิวดิน

Abstract

งานวิจัยที่ศึกษาประสิทธิภาพการกำจัด ซีโอดี ไนโตรเจน และฟอสฟอรัส จากนํ้าเสียสังเคราะห์โดยใช้บึงประดิษฐ์แบบนํ้าไหลใต้ผิวดิน รวมทั้งศึกษาการสะสมของไนโตรเจนและ ฟอสฟอรัสในระบบบำบัดบึงประดิษฐ์ที่มีตัวกลาง 2 ชนิด คือ ตัวกลางดินปนทรายและตัวกลางทรายปนหินชนวน น้ำเสียที่ใช้ในการทดลองเป็นน้ำเสียสังเคราะห์ ที่มีค่าไนโตรเจนและฟอสฟอรัสต่างกัน 2 ค่า คือ น้ำเสียชุดที่ 1 ค่าซีโอดี , ไนโตรเจน และฟอสฟอรัสเป็น 500 , 20 และ 5 มิลลิกรัมต่อลิตร ตามลำดับ และนํ้าเสียชุดที่ 2 มีค่า 500 , 40 และ 10 มิลลิกรัมต่อลิตร ตามลำดับ เวลาเก็บกักน้ำ 5 วัน อัตราการไหล 25 ลิตร/วัน รวมทั้งศึกษาปริมาณการสะสมไนโตรเจนและฟอสฟอรัสในส่วนต่างๆของระบบทั้งในตัวกลางและพืชคือ ต้นธูปฤาษี (Typha angustiforia) จากผลการทดลองพบว่าบึงประดิษฐ์สามารถกำจัดซีโอดี , ไนโตรเจน และฟอสฟอรัสจากนํ้าเสีย ได้ตามมาตรฐานน้ำทิ้งชุมชน โดยประสิทธิภาพการกำจัดซีโอดี และไนโตรเจน มีค่าสูงสุดในบึงประดิษฐ์ที่มีตัวกลางกลางดินปนทราย (ร้อยละ 94.23 และ 94.59) และประสิทธิภาพการกำจัดฟอสฟอรัสมีค่าสูงสุดในบึงประดิษฐ์ที่มีตัวกลางทรายปนหินชนวน (ร้อยละ 74.67) ระบบที่ปลูกต้นธูปฤาษีและระบบควบคุมที่ไม่มีการปลูกพืชจะมีประสิทธิภาพการกำจัดซีโอดีใกล้เคียงกันส่วนประสิทธิภาพการกำจัดไนโตรเจนและฟอสฟอรัสบึงประดิษฐ์ที่ปลูกค้นธูปฤาษีจะมีค่าสูงกว่าโดยไนโตรเจนและฟอสฟอรัสในน้ำเข้าส่วนใหญ่จะสะสมอยู่ในตัวกลาง ในตัวกลางดินปนทราย มีปริมาณไนโตรเจนและฟอสฟอรัสสะสมอยู่ร้อยละ 65.3 และ 36.0 ส่วนตัวกลางทรายปนหินชนวนมีปริมาณไนโตรเจนและฟอสฟอรัสสะสมอยู่ร้อยละ 53.8 และ 41.1 และบึงประดิษฐ์ที่มีตัวกลางดินปนทรายจะมีประสิทธิภาพการกำจัดสูงสุดเมื่อน้ำเสียมีความเข้มข้นของ ซีโอดี 500 มิลลิกรัมต่อลิตร ไนโตรเจน 40 มิลลิกรัมต่อลิตร และฟอสฟอรัส 10 มิลลิกรัมต่อลิตร ส่วนบึงประดิษฐ์ที่มีตัวกลางทรายปนหินชนวนจะมีประสิทธิภาพการกำจัดสูงสุดเมื่อนํ้าเสียมีความเข้มข้นของ ซีโอดี 500 มิลลิกรัมต่อลิตร ไนโตรเจน 20 มิลลิกรัมต่อลิตร และฟอสฟอรัส 5 มิลลิกรัมต่อลิตร